U ventu ardente u ventu chì soffia u ventu chì ride u ventu chì sumina u ventu sbattulatu invertitu è scavà u fiume di un vortice d'ombra a mo ànima hè una petra rotulata sottu à l'aratu petra turnata revelendu u meli di a terra petra strofinata à quale a pelle si strofina pancia affamata di u zitellu à vene sott'à u gridu purtatu à a fine di u ciculu infine rosi muzzicatu da u gelu cù ornamenti di pigmentu filari di baccanali nant'à u tavulu di decollo di a mo tana di u mo trà noi porta aperta chì cù un dito aghju apertu à u ventu chì vene à u ventu chì soffia .