Archivio di categurie: Febbraiu 2015

u babbu di u mo babbu si chjamava Henri

Hè natu in Reims u 11 Ottobre 1886.

Diventate assai ghjovanu orfanu di babbu è mamma, fù pigliatu da un ziu di Epernay .

A tredici anni ellu hà travagliatu cum'è un soffiatore di vetru .

Cun ella moglia Lucy, a mo nanna, avianu cinque figlioli, cumpresu u più vechju chjamatu Jean avia da more in u so primu annu .

Dopu à a Grande Guerra era assuciatu à u Metro, à a RATP, duv'ellu si firmò finu à a ritirata.

Hè u zitellu di L'Ardenne scese in Champagne era diventata parigina.

Dopu avè abitata rue du Chemin Vert a Boulogne, durante l'anni trenta a coppia è i so quattru figlioli si trasfirìu à boulevard Murat, in un grande appartamentu chì elli avia da rinunzià per atti di guerra , dopu à u bumbardamentu di e fabbriche Renault vicinu chì hà dannatu l'edificiu.

A famiglia era si trasferì rue de la Corrèze vicinu à u situ di e vechji furtificazioni in u XIXmu seculu borgo .

Hè quì, Strada Correze, chì eru impressiunatu da un camion di basura chì cascò in un gigante scavi chì avia apertu à mezu à a strada .

Aghju avutu paura quellu missiavu chì mi fighjulava è mi sgridava .

Cum'è quellu tempu aghju strappatu u wallpaper di u salottu in strisce, sta stanza induve a mamma avia da dà nascita à a mo surella 13 Febbraiu 1945 .

Aghju admiratu u Carillon Westminster chì sonava ogni meza ora sopra à a poltrona di missiavu .

Perchè era spessu in a so sedia, Grandpa Danube, cum'è l'aghju chjamatu perchè u A stazione di metro più vicina era Danube, chì m'hà permessu differenzia da u mo altru missiavu, Nonno Frugères .

È era in a so sedia, Grandpa Danube, perchè i so gammi feranu 18 Maghju 1955.

Avemu avutu in più di taglià a so gamba pocu prima di more .

Eru andatu à u so funerale cù i mo genitori. À u ritornu da u cimiteru in u busu chì ci riportò a Porte de Pantin, Sentu a prisenza di u missiavu Danubiu. Era cum'è s'ellu mi diceva cose impurtanti chì ùn aghju micca. nun capitu tandu ; m'hà datu friddi è una traccia di questu avvenimentu ferma in mè oghje. Aviu allora nove anni , è ùn aghju micca ùn aghju mai più scurdatu di a so prisenza cum'è un omu bruttu cù quale ùn pudia scambià .

Nantu à i ritratti hà un bellu sguardu in una faccia cù caratteristiche dolci, ellu u silenziu chì quantunque puderia vulà in capricci chì mi spaventavanu.

Ici, Hè fotografatu in Jouy in l'Eure , cù a so giacca di lana è u so eternu berettu chì piatta a so calvicie mostra una attitudine affabile davanti à a casa di Louise , a surella di a so moglia , Lucia a mo nanna , è Léon l'anzianu guardianu, U maritu di Louise .

Qualchì tempu prima, à u ritornu da e lunghe vacanze passate cum'è ogni annu in frugeres, avemu vultatu in trenu, mamma, a mo surella è mè, à 75 strada San Carlu à Grenelle.

È quì, sorpresa ! U nostru wallpaper di cucina, chì era à tempu salone è bagnu, era statu rifattu. È era u mo babbu chì hà fattu questu, è ellu hà fattu cù u so babbu, Grandpa Danube.

A stanza era irradiata da u sole in questu ghjornu di a fine di l'estiu ….. è ancu oghje una luce persiste à u nostru core.

221