Meri Lou    
vecinə deyildi    
yalnız onun xam ipək alt paltarı üçün.        
 
Yuxarı gedirdi    
yağlı dirəkdə    
xoşbəxt günlərin fərari.        
 
sonra bitdi    
xəndəkdə    
velosiped sürən poçtalyon.        
 
Pişik və pişik    
cızıqlı, lakin azğın    
skripkalarını köklədilər.        
 
ovuşdururdu    
onun qırmızı quyruğundan    
xəyalların qırmızı quyruğu.       
 
Səmada     
yuxarı qalxdı    
aşiqlərin çəhrayı yanaqları.        
 
Oyanmış adamın baxışları    
onu keçən bütün həyata    
hüdudsuz olur.        
 
Bu torpağa külək olsun  
köhnə yuxuda   
dar həyatımızı gizlədir.        
 
Qoy canavarın balenini açaq 
kiçik girişlərdə və müqəddəs səbr
gözəllərə və böyüklərə doğru.

628