Bu saata çatmamışdı
sübhün uşaqları
bir neçə uşaq mahnısı oxuyur
yayda günəş çıxanda
sükut və sükunət içində.      
 
İşıq görünməzdən əvvəl
quşlar oxudu
səssiz olmaq üçün İşıq gəldi.      
 
Quant au vent   
le vent du matin   
se tenant coit aux premières lueurs   
il avait frisé le feuillage   
dès le jour apparu.      
 
Meydanın fıstıqları
rəqs etməyə başladı
belə yumşaq
ölülərin çarmıxından daha
suroit ətirini buraxdı.      
 
Sanki
zamanın yanıqlarını keçmək
kiçik göz yaşlarına səbəb oldu
təsadüfilik divarında.      
 
A marche forcée   
pour vaincre nos peurs      
le chat aux bottes de sept  lieues
s'enquit de donner vie
à la remise à jour.       


1057