Bu kalliqrafik dağ
su hövzəsinə
göyləri gec əkən
musiqi heyəti
nəfəs kəsici
ən kiçik üfüqdən.      
 
Bastringue səs-küyündən
anbarın qapısında
fırtına dolu daşlarını düz arxın içinə atdı
qoca olanda
baş qranitə söykənir
həyatını fəsillərin ritminə uyğun təkrarladı
səbəbsiz qafiyəsiz.      
 
Yağışda islanmış   
divar uçdu
təkliflər və qərarlarla doludur
katakombaların dərinliklərindən qalxanda
açılmamış sözlərin boğuq səsləri
qolları Beau de Vrai və Bon ilə dolu
oynaq Ağılın əyri düşüncəsindən daha çox
əyilmiş
yəhərin üstündə əyildi
açıq səmadan.      
 
Rebekka dulluğunun sonunda
əkiz uşaq dünyaya gətirdi
zaman və məkanın tərsinə çevrilməsi əmri ilə
kölgələrin yarpaqları ilə ürəyin qucağından
Yerdəki ilanların yüksəlişini özünə məxsus etdi
sinəsinə sevinc və ulduzlar səpildi.      
 
 
851