sadəcə orda ol, bədənində, zərifliklə. Mövcud havanı nəfəs alın.
Və bax. Bunun qarşısında bütün varlığının dağıldığını hiss etmək hansı qarşınızdadır.
Və mənimlə görməyi özümə verdiyim şey arasında sərhəd yaranırsa, bunun nə əhəmiyyəti var, hərəkət edir, bulanıq və sonra mənbə və ya təyinat yeri olmayan bir enerji tərəfindən canlandırılmış kimi görünür.
Uzun dəqiqələr üçün, gözləmək və ya gözləməmək, nə fərqi var ki, mən dünyanın sonu qədər mənşəyiyəm, və bu zamanın nəbzini zamandan keçirən bir musiqi o qədər israrlıdır ki, mənim qatımı fikir və indiki sirr haqqında sözlərim.
Gec olduğunu və evə getməli olduğumu söyləmək üçün məni bu xəyaldan yalnız çəyirtkə çıxarsın.
010