Kateqoriya Arxivləri: İl 2021

Küçə

 
 
 İstifadə müddəti bitmiş kremdən    
 karton qabın dibində    
 yeməyini hazırladı    
 tərəddüdlü milçək kimi    
 pəncərənin üstündə.        
  
 Taxta skamya çirkli idi    
 bir qəzet edəcək    
 soruşmaq    
 onun kirdən bərkimiş mantiyasında    
 yüngül yağış altında.        
  
 Sonra məəttəl ayağa qalx    
 səki boyu üçün    
 bir neçə addım yelləyin    
 düz ağacların xiyabanına doğru    
 dişli yarpaqları ilə.        
  
 günlər var     
 qalın bulud harada    
 səfalət qarşısında yarmaqdan çəkinir    
 itələdiyimiz yer    
 ölülər xiyabanında.        
  
 Baqaj, nöqtə    
 yaxşı yağış paltarı, nöqtə    
 qapalı ayaqqabı, nöqtə    
 yun əlcəklər, nöqtə    
 bir təbəssüm işarəsi, nöqtə.        
  
 Hirsute, dağınıq saçlar    
 küçə-küçə gəzdi    
 binanın dibində oturmaq    
 iki itin arasında    
 qara alış-veriş çantasını sıxaraq.        
  
 Kağızda o, həkimə müraciət etməli idi    
 amma unutdu    
 və sosial işçi    
 belə
 iri boz pişik sakitcə keçdi.        
  
 Batan günəşdə    
 yerini tapmalı idi    
 əyilmək, bəlkə uzanmaq    
 nəqliyyatın daimi səs-küyündə    
 ki, azalacaq.        
  
 Ərazini tanıyırdı    
 gəzdiyi vaxtdan bəri    
 zəmanəmizin adamı    
 göz önündə    
 ki, biz ona təklif edə bilərik.        
  
 O, bir viticum var idi    
 qulaqları dişlənmiş doldurulmuş heyvan    
 onu müşayiət edən it tərəfindən    
 bəzi isti hava    
 və qütb soyuqluğu, ardıcıl olaraq.        
  
  
 741 

Un avenir initié

 


Arxaya baxmaq üçün
adi sığınacağın verandası
yaddaş çiçəkləri sancır
le chaume des champs.

Hava necə olursa olsun
işıqlar narıncıya çevrilir
élargissant le prégöndərildi
keçmişdən və gələcəkdən.

Havada elektrik var
bəndin dirəkləri arasında
qui ne prêtent pas à rire
juste à friser les poils sur les bras.

Neyronlar bədənə batır
soyuqdur
oynaqları tutur
araba cırıldayır.

İstifadə müddəti bitdikdə
bir az hava saxlayın
qalxmağa imkan verir
yuxarıdakı otlaqlara.

A trop fendre la bûche
odun qırıqları quru tullanır
yaş torpaqda
par l'orage de la force pure.

belə günlər olur
yerin dibindən harada
bağırsaqlarımızın əksini yüksəldir,
düz düzənlikdə quru qreypşot.

Aşağı sağ
bəndə qarşı
la pierre plate des origines enlevée
həddindən artıq yaltaqlıq olmadan.

Sinədən qalxmaq
orqan anbarı partladı
onun qalın trubasından
tozu qaldırmaq.

Görünüşü saxlamaq lazımdı
etirafdan gizlicə çıxmaq
pankartı küləkdə sürüşdürmək
kilsənin həyətində.

Göyə bir göyərçin keçir
sonra bir saniyə
cüt forması
sous le dais du printemps.

Budaqlarla bəzəyin
məbədin girişi
çörək və şərab olun
d'un avenir initié.


740

Yuxarı və aşağı

 
 
 Yuxarı və aşağı qalxmaq
 taxta paneldə
 ruhun hasarları
 avaient fière allure.
  
 Orada çöl çiçəkləri böyüyürdü
 şən gülüşümüz kimi yalın
 instinktlərimizi piqmentasiya edir
 des gouttes de sang sur la pierre blanche.
  
 Barmaq tətikdə
 hədəfi düzəltmək yolu ilə
 heraldik dərs
 prenait corps contre le frêne.
  
 Səhər
 bu təsadüfi lövhədə
 adalar və yarımadalar əmələ gətirir
 à petits jets de vapeur humidifiante.
  
 Göz yaşlarını tökmək üçün
 tövbənin yanağında
 kül qızdırması cavab verdi
 sous les crocs de l'absence.
  
 Edip nəvazişi
 eninə fleytada
 sürət ciddi idi
 un deux trois soleil.
  
 Kölgələri və işığı qarışdırmaq
 qalib piyada
 həyatın qazanıldığı yerdə
 s'engagèrent des nuits sans sommeil.
  
 Budanmış şam üçün
 həbsxanalarımıza qadağa
 le lingot d'or
 des ténacités événementielles.
  
 Düz mənə qarşı çıxdı
 sadə şeylərin görünüşü
 qızdırma haqqında bu fikir :   
 mənim haqqımda deyilənlər ?        
  
 Seçilmiş, hər ikisi, üçdə
 yenə günəş
 mənə mükəmməl qaçmağa imkan verir
 dans les halliers de la forêt.
  
 Paylaşılan Hekayələr, fikirlər əldə etmişdir
 evimizə qoşula bildik
 palaver ağacının altında bir dairədə
 échanger le thym et la lavande.
  
 Orda var idi
 çox incəlik və səmimiyyət
 ki, hər söz orgeat ilə gorged
 clochetait aux pinacles de la mémoire.
  
  
  
 739
   

O, oturduğu yerdən enmişdi

 

O, oturduğu yerdən enmişdi
arıq və böcək
təlaşa səbəb olmaq
metal lövhələrdə
çəhrayı zəngə bənzəyirdi
saatları sadalayır
tez bitdi yaxşı
səni susamaq məsələsi
lazım gələrsə, səhnəyə çıxmalıdır.

Flamenko çox uzun sürdü
yalnız kran rəqsləri və kastanetlər
onların maqnit biliklərini parçalayır
metonimik təkliflərə
à cru et à dia
qadınların gözləri
qəzəbinə razılıq verməyə məcbur oldu
oculi yuvalarından çıxır
heyvan boz görünmədən.

Həmin müddət ərzində
taxıl yığılmışdı
məşəl işığı ilə
tremoloları ilə cızırlar
bunkerləri ilə işçilərin loftları yatırıldı
qışqıran xəncər olmadan
murdar şairi qane etmir
o sərhəd tapşırığı
küləyin mərhəmətinə həssas etdi.



738

Çantasına minir

 

 Çantasına minir    
 çətinlik və qəzəblə doludur    
 caudine çəngəllərinin adamı    
 səhər açılan günə aşiq oldu.        
  
 Yer qeyri-sabitdir    
 ölüm sırası    
 ehtiyatlı jet nümunəsi    
 son yüksəlişlərin balı.        
  
 Alt çənəni saxlamaq üçün    
 dırnaqlı pochard    
 vəziyyəti pisləşdirmək    
 zamanın əyriliyindən kənarda.        
  
 Hərəkət etməyin    
 asılılıq canavarı    
 uşaqlıq kriketlərinin davamı olsun    
 şəhvət ehtiyacını bir pillə azaldır.        
  
 Ləzzətlərin adını səsləyərək    
 şeh pəncələri ağrıdır    
 su keçirməyən çəkilmə divarları    
 səbəbsiz çiçəksiz yem çəmənləri.        
  
 Bu ekranın altında heç bir təbəssüm yoxdur    
 əllər mənşəyi yaxasını göstərir    
 günəş öz sirlərini parçalayır    
 tez durmağın vaxtıdır.        
  
  
 737 

Su çox şirin

 

 Su çox şirin    
 qatillərin qolunu təmizləmək üçün    
 belə ki, Müqəddəs Xristian    
 bəzi irəliləyişləri toxun.        
  
 Beləliklə, məni xəbərdar edin    
 məhkumların əfv olunmasını almaq    
 və günləri say    
 bir təklik kimi həyatımın.        
  
 Heyvanlar pəncərənin altından keçdilər    
 ulduzlu pıçıltıların gecəsi    
 ki, kimeralar ayrıldı    
 böyük itkilərlə.        
  
 Olmaz amma    
 Ata və anaya zəng etdim    
 yerin qarnından    
 çılpaq ağacların saçlarına.        
  
 anladım    
 ekipajı müşayiət etmək    
 iplərə ilişmədən    
 iş üçün bu tapşırığın.  

  Orda var idi   
  və müşk və yara
  yalnız çəngəldə
  gün demək olar ki, genişlənirdi.


 736
   

Mən gəzirəm, ona görə də varam

 
 
 Mən gəzirəm, ona görə də varam    
 və mənə çox ehtiyac yoxdur    
 zəng çalsın    
 qoşunlarımızın çıxarılması.        
  
 Onlar bizim igid əsgərlərimiz idi    
 onların iniltilərinin kölgəsi olanda    
 ruhun gecəsindən əvvəl çırpındı    
 odlu buludun uyğun bacısı.        
  
 Fəlakətdən sonrakı ot    
 yağlı və teksturalı idi    
 damask kimi    
 qadın qanı ilə qızarmışdı.        
  
 Bir addım sonra başqa    
 bədən titrəməyə başladı    
 günəşin öpüşü qarşısında    
 əzilmiş buludların əzabını çəkir.        
  
 Tarlaların buğdasında    
 sərxoş kəpənəklə    
 Alov şüasını yığıram    
 dirilərin qaytarılması üçün.        
  
  
 735
   

Söz çox

 
 
 Sözü çox qaldırmayın    
 taxta xaç dəmir xaç    
 cəhənnəm ol    
 ölənlərin uşaqları.         
  
 Yavaş-yavaş söndürün    
 əvvəlki günün qalıqları    
 qarışıq kül    
 ağıl sahibi olan tanrılara təqdim edilən qurbanlar.         
  
 Daha pis qorxu yoxdur    
 ovlamaqdansa    
 maralın arxasında    
 sonra alov xaçını qaldırmaq üçün.        
  
 Başgicəllənmə və ürəkbulanma çağırın    
 susmaq şərik olduqda    
 digər coit etmək peşmançılıq    
 sürtünmədən.        
  
 Təəccüblü suyu təqdim edin    
 Mirabelle bacılarımı alçalayır    
 güzgü ilə əylənmək üçün harada    
 gözəl yay gecələrində.        
  
 Ustanın əli ilə    
 qazıntıların kömüründən doğulmaq    
 xoş sözlərin zəngin gücü    
 ruhun oğullarına qouzi-qouzi etmək.        
  
  
 734 

Bu şeirdir

 
  La poésie c'est dire    
 c'est rire du rien    
 c'est partir sans se retourner    
 pour que la vérité advienne.        
  
 La poésie accrochée au Levant    
 refait les gestes d'antan    
 en guettant par le trou de serrure    
 l'arrivée du printemps.        
  
 La poésie c'est attendre    
 c'est atteindre    
 c'est attenter aux bonnes mœurs    
 en soupçonnant le mal d'être de la partie.        
  
 La poésie c'est le claquement sec    
 d'une fin de partie    
 où restent après la représentation    
 les diamants purs du néant.        
  
 La poésie c'est la terre    
 et le ciel et la mer    
 quant au rythme d'une escarpolette    
 le revenez-y t'appelle.        
  
 La poésie c'est mourir un peu    
 au fond de la caverne    
 à convertir en mots    
 les aléas du dehors.        
  
 La poésie c'est vivre à bon escient    
 la chair fraîche des tempêtes    
 lorsque le livre replie ses pages    
 la mèche allumée.        
  
 La poésie c'est être hors tout    
 à vif à blanc    
 au feu de l'occasion    
 et mourir sur le flanc après la mitraille.        
  
 La poésie c'est grand et carré    
 à contresens des fleurs bleues    
 lorsque les yeux de flanelle    
 jaillissent d'un crâne éclaté.        
  
 La poésie c'est mignonnette et compagnie    
 sur le bord de la soucoupe    
 à compter les boudoirs de l'affliction    
 à cinq heures de l'après-midi.        
  
 La poésie est tueuse    
 et colérique et monstrueuse    
 pour mâter le rebelle endormi    
 aux marches de la déraison.        
  
 La poésie c'est être autre    
 au plus bas comme au plus haut    
 au coin de la rue telle l'abeille    
 à guetter le bourdon.        
  
 la poésie tripatouille    
 pour s'infiltrer dans le manchon de fourrure    
 quand sonne le béton    
 sous la santiag de l'optimiste.        
  
 La poésie pleure le divin perdu    
 pour enquêter sur ce qui demeure    
 dans la cité aux quatre vents 
 ouverte à la parole.    
                                                               
 La poésie c'est lettre molle    
 aux lèvres de l'humanité nouvelle    
 à lécher fraternellement    
 le retour vers l'Absolu.        
  
 La poésie c'est Dieu et pas Dieu    
 sans violence sans virulence    
 toutes lances dehors    
 en gardant ses distances.        
  
 La poésie est paresseuse    
 quand passe le marchand de sable    
 allégorie des cieux intérieurs    
 au service de sa progéniture.        
  
 La poésie c'est penser    
 sans y penser    
 mais jamais s'agenouiller    
 devant la prise de pouvoir.        
  
 La poésie cette rebelle    
 tourne autour de soi    
 et détoure la figurine de l'amour    
 des avances de Narcisse.        
  
 La poésie manque à l'appel    
 en contournant l'auto-dérision    
 lorsque le plaisir vous hèle    
 sur un air d'accordéon.        
  
 La poésie est là    
 source d'angoisse    
 les vaisseaux brûlés    
 au port de l'astreinte.        
  
 La poésie c'est le bon père de famille    
 qui furtivement    
 de sa sacoche au verbe haut    
 fait jaillir le génie de la lampe.        
  
 La poésie c'est moi c'est toi    
 c'est ce qui heurte du chef    
 les poutres du grenier    
 en verticalité assumée.        
  
 La poésie c'est une caresse    
 sur la joue du vent    
 lors les larmes de la louve     
 appeler ses petits.        
  
  
 733
   

romantikadan uzaq

 

 romantikadan uzaq    
 équarri au sceptre divin
 le carénage des vieilles autos  
 fait la nique aux icônes    
 à travers champs    
 belə gümüş ox    
 piquée au cœur    
 que les sapeurs    
 retrouvent sous la herse du temps.        
  
 Sonnailles de tous les jours    
 orgue tenant la note sous la rosace    
 le pas des moines    
 glisse sous les arcades    
 à l'unisson du pont-levis    
 caressant de ses chaînes    
 les pierres usées du porche    
 à l'approche souffreteuse    
 d'une claudicante valetaille.        
  
 Mesurez vos approches    
 ne gardez en mémoire    
 que la main leste de l'entre-lignes    
 derrière l'étroit vitrail    
 de ces feuilles glacées    
 que le givre a scellées    
 au vent des pleurs     
 de l'enfant épelant l'alpha et l'oméga.        
  
  
 732