Le fait de le tenir à la main évoque la maîtrise de
l’énergie du milieu qu’on souhaite développer .
Dans le triple monde, du corps, du langage et de
l’esprit, il y a place à la félicité qui surgit. Ligne de feu. Partage et
contenance .
Le canal central est immersion dans la tourbe du
mental. Détachement complet, il est pénétration de la conscience. La
distinction entre le sujet et l’objet s’éclipse .
Trace rouge, soleil et lune confondus, le Souffle
vital et le Mental cessent d’errer .
Trace rouge, voie du vide, voie du milieu,
engagement à la réalisation de la
Vacuité .
Chemin initiatique du noir goudron à l’émergence
du blanc céruse, son contraire, par adjonction de lumière avant la montée vers
la trace rouge, ultime effort à s’extraire du marigot des polarités pour
accéder à la non-dualité .
De la terre s’élève l’énergie vitale, provenant d’un sol stable et
horizontal. Il y a étirement des membrures de l’être végétal. Celui-ci se dote
d’une présence corporelle qui devient forme d’incarnation. Et cet être-arbre là
représente l’esquif permettant de traverser l’océan des mondes subtils sans y
sombrer .
Quant au soleil se frayant un passage entre brume
et ramure, il adombre cet être-arbre là. C’est la descente de l’Esprit. Aussi
haut que soit monté l’astre, le jour précédent, il finit par redescendre. La
tête tombe dans le coeur .
Au centre de la butte la colonne verticale plantée
en commémoration d’une fête patriotique, marque la fausse verticalisation de
notre état d’être-animal social prompt à légitimer toute édification de notre
faiblesse à l’encontre de la finitude qui nous accable, pour en faire un
monument, un assemblage de mots qui mentent, Və bu, afin de cacher notre nudité,
afin de voiler le bel agencement de nos possibilités à nous développer .
La rencontre de l’arbre et de la lumière est le
moment de la connaissance de l’ultime parole pour, adressant un petit signe de
la main à nos enfants, nous inscrire par degrés, à pas lents et réguliers, vers
ce qui nous contient et nous oriente .
S’éduquer à
l’occasion d’une parentèle, d’un lieu, d’un temps, d’une couleur locale, d’un
milieu socio-culturel.
S’éduquer parce que cela se fait, et que déroger à cette obligation peut vous couper d’une insertion sociale, de l’ordinaire, de l’insertion, de la chance d’avoir une vie réussie, de la normalité.
Alors je me suis laisser éduquer. J’ai usé mes fonds de culotte sur les bancs de l’école. Obéissant, Başqaları kimi olmaq üçün nə etməli olduğunu öyrəndim, yaşamaq. Nə olsun ki, ictimai qəlibdə impulslarımı sakitləşdirdim. Arvadlarım, uşaqlarım var idi. Mənim nəvələrim var. Evim, yeməyim var. Və sonra mən özümə şəxsiyyətimi yaradan bir orijinallıq işarəsi verdim, Panurge qoyunu olmamaq üçün məni nəfsləndirir.
Mən özümü ölkəmin kölgəsində qurmuşam, a
sosial təminat və pensiya pensiyasının mənə nəsə verdiyi sivil ölkə
istirahət kimi tanınan şeydən faydalanın, layiqli sakitlik !
Ağacımın kölgəsində, ölümü gözləyirəm.
Amma belə çıxır ki, mən artıq ölmüşəm.
yaşaya bilmədim. Həyatı təəccübləndirmədim.
Mən bunu risk etmək dərəcəsində təbliğ etməmişəm. səyahət etməmişəm. I
Mən dünyanın başqa xalqlarını tanımırdım. Ağır sınaqlar var
qənaət. Mən əzabları dözülən həddə necə saxlamağı bilirdim.
Mən çox oxumuşam, televizora baxmışam və baxıram “xəbərdar” yox
pis şeylər ! İnsanlarla yaxşı davranırdım ! Yaşamaq üçün özümü xilas etdim
mümkün qədər uzun müddət və kifayət qədər sağlam vəziyyətdə !
Davranışımın qeyri-şəffaflığının bu nöqtəsindədir
Başqa yer mənə göründü, gözəl yay günündə tufan kimi, in
Məni buna intim və daha çox şeyə baxmağa məcbur etdi
ki, mənim sadə həyatım. Və zaman və məkandan kənarda olan bu şey
quyruqlarımdan tutaraq məni tut : ” hey, Coco, sən getmirsən
belə çıx, adamınızla ödəməlisiniz ! “
Bəs kimdir? ? Mən kim mən
Mən sadə və anonim bir lambda fərdi götürdüm, həqiqətən mən olardım
istinad edilir ?
Oui. Mən sorğu-sual olunuram ; mənə işgəncə verirlər və
etiraf edirəm : ” Mən bir insanam “.
Adı olan bir adam – təkcə adı deyil
milli şəxsiyyət vəsiqəmdən – , Kainatın bir yerində həkk olunmuş ad ;
bədənim var, bir ürək, Enerji, psixika, une âme même qui me
confronte à quelque chose que je ne comprends pas bien, m’anime et me convoque
à rencontrer ce plus grand que moi – et qui pourtant est en moi – , à
rencontrer la Surprise,
l’Evidence venue d’ailleurs, certains disent l’Esprit. Je suis véritablement
une personne présente ; je suis ” Présence ” .
Ciel, je vis ! Je Vois et je Vis ! Je fais des choses comme des promenades, je me rase, je fais de la gym, j’écris des poèmes, je fais la cuisine, le jardin, la causette, des photos avec mes proches, je téléphone, je chante même, … et me voilà happé par cette sensation d’Immensité inconnue qui m’entoure, par le Mystère et une force irrépressible qui me pousse à être réellement cet Être que je suis ; hisslər, ürək, ruhum və psixika geniş şəkildə mənim Şəxsiyyətimdə toplanmış və son Macəra ilə üzləşmişdir.
Mən cavabdeh olmalıyam, qeydiyyatdan keçmək üçün
yaşayış reyestri. Mən daha fırlana bilmirəm. Bir öhdəlik
nəticələr mənə çatır. Üzləşmək. Məni olum edəcək növbəti addımı atın.
Qəbul edin. Bəli demək.
Şiddətli işıqlar göz qamaşdıran ağızı süzür
buludlar, yağışın kataraktı məni sərsəmləyir, düşmüş günəşin qızıl kürəsi
hüdudsuz səmalar məni çaşdırır. Mən son uçuruma çox yaxın irəliləyirəm. At
sonun sonu.
je suis ” Hörmətlə “, və s …
Sizin fondunuz … həll edirəm … Mən ” Yoxluq
” … və s, … Mən daha burada deyiləm.
şirin təklifincəlik spiralıxurma boşluğundacırcırama qəbul etmək üçün uyğundurdərhal kövrəkdodaqların küncündəsourire dédicattəsirsizkraliçanın əlimünasibət hazırdırsürüşmə üçünruhun nəfəsindənişıqlı bilərzik ilə qurşaqgözlənilən duasübutların gurultusunu əks etdirirxam və filiform girintid'une voix échappée à l'orée du boismüqəddəs baharın yarısı mamır altında basdırılırki, hətta qulağı da yerə yapışıbdərk edə bilməzmələklərin köməyi olmadan.065
Meditasiya ilə bağlı müxtəlif texnikalar və
tənəffüs insanın özünə çəkilməsinə və ya əksinə səbəb ola bilər
universala açıqlıq .
Privé d’un élan vers l’authenticité et le désir de se
perfectionner, l’homme entre en médiocrité. Il est le somnambule de sa vie. Il
échappe à sa propre conscience. La satisfaction qu’il a de lui-même dresse des
séparations et construit une tour d’ivoire dans laquelle le sujet devient
contemplateur de son nombril .
L’important ne consiste pas à être aimé mais à
aimer .
Souhaiter retenir l’attention est une forme de naïve puérilité. C’est une satisfaction qui ne peut être que provisoire, basée sur le manque de respect des différences .
Et l’ouverture, donc ?
C’est abandonner le superflu et le parasitaire. Et
cet allégement peut provoquer un désarroi passager. L’instinct de propriété
disparaît. Il y a vide .
Ce vide provoque un vertige. Təsirində, comment
cheminer sans s’accrocher à quelque chose afin de ne pas tomber Toute
possession rassure. Une sorte de béance, auparavant inconnue, surgit .
Le vide nous projette dans un état neuf. Sorte de simplicité s’exerçant au dehors et au dedans. Ouverture. Dépassement des systèmes, des choix, des atavismes. Le maître intérieur qui nous habite prend en charge la direction de notre être, de notre navire ; et il est à la fois le gouvernail, le moteur et même le vent soufflant dans les voiles .
L’existence n’a de signification que celle du passage du clos à l’ouvert .
Masse d'armes à la retombée d'un à-plomb vertigineux l'observation dura tant et tant qu'au décolletage des menues pièces de métal l'embellie ne dura point .
Ces oiseaux passèrent et repassèrent un vol de vautours dans le silence de l'attente caressant d'une tendresse discrète la houppe des pins éraflures sagaces du reptile exhalant un musc immonde que même les chevaux tournèrent brides emportant par de bruyants hennissements leurs cavaliers désemparés .
Var idi olmaq nu contre la paroi cet enfant ce fils de vieillards hors de leur hutte dressant vers le ciel le bâton serpentaire ahanant l'hymne si souvent entendu lorsque joyeux nous rêvions d'un jour meilleur pour entonner : " Paix et sérénité sur terre aux hommes de bonne volonté. "
xoşbəxtlik, ola biləcək qeyri-müəyyən bir söz
müxtəlif yollarla azaldı – təsadüfi, pul qazandırmır
xoşbəxtlik, bəzilərinin xoşbəxtliyi digərlərinin bədbəxtliyidir .
Sevinc, keçici vəziyyəti təyin edir
biz əvvəlcədən bilirik ki, əbədi davam edə bilməz .
Sakitlik sakit və deməkdir
əmin-amanlıq, həm də imtina, özünü unutqanlıq .
Bu sözlər
danışılmaz olana yaxınlaşacaq bir duruş müəyyən etmək üçün kifayət deyil, adsız,
Çox Uca .
Bundan sonra etmək lazımdır
yalnız sevinc olmayan bir vəziyyətdə yer, sükunət, zovq,
və ya xoşbəxtlik, lakin bu, onları birləşdirərkən, bütövlükdə enerji verə bilər .
Bu dövlət,
budolğunluq.
Dolğunluq inteqrativ toxuculuğu nəzərdə tutur
bütün bu dövlətlərdən, təhlil faktı, kəskin anlayışdan, düşünmək,
təcrübədən və hətta şüurda yaşamaq üçün bir doz əzabdan
onların hər biri ilə ayrıla bilər .
Məhz o zaman səmada nəhəng quş görünür, son yelkənli qayıq, ÜST, gücü və azadlığı birləşdirir, ən böyükə gedən yolda özünün tam nailiyyətini ortaya qoyur .
