To je pitanje neophodno da svi budu svjesni, a posebno svjestan njegove konačnosti. Šta je smisao ove ljudskosti, ovog univerzuma koji je to učinio kraj neverovatnog procesa od četrnaest milijardi godina ? To bi bilo agnostik, ateista ili vjernik, to je pitanje da jednog dana nećemo nemojte odlagati sa pitanjem .
Priča o civilizacije je prije svega priča o pokušajima da se odgovori da oni dovesti do ovog konačnog pitanja. Većina, jer je to suštinsko pitanje, čak i vitalno, ljudi su instrumentalizirali fundamentalno pitanje značenja daju život dizajniranjem manje ili više zatvorenih sistema objašnjenja koje su imale posledice koje su ponekad smirujuće, ali ponekad paradoksalno čak i ubojitije od onih slobode, jednakosti i bratstvo .
Jer pitanje o “sens”, umjesto da bude privilegirani prostor za ispitivanje i rast u znanju i mudrosti za čovječanstvo, često postaje vektor dogmatskih odgovora. Umjesto da poštujete potragu od drugih, grupe ljudskih pritisaka naseljene voljom za moć, pohlepa, strah od praznine i potraga za moći nastoje njome dominirati ili isključiti, što onda pokreće rat “sens”. I bilo da se vrti oko transcendentnih religija ili sekularni. Ista ubilačka logika je na djelu za osuđene Moskovska suđenja u ime istorije, za žrtve izazvanih genocida od strane totalitarnih političkih režima, za osuđenike inkvizicije Katolik (Torquemada) i protestantski (Calvine), jevrejskog fundamentalizma ili islamski šerijat .
U svim ovim slučajevima, ono što je bilo i danas je prečesto na delu jeste prezir drugosti, takođe prvi zakon drugosti u oblasti “sens” dati život, u svom životu i životu drugih, To je taj ofsloboda savesti, vrlo krhak koncept ali osim budnosti i tvrdoglavosti koju to podrazumijeva je i pozajmljena samopoštovanje, poštovanja prema drugima, tražiti autentičnost, od ljubavi čist dobro osjetio, jednostavnosti, poniznosti, punoće i znanja kako se živi .
Vrijeme je za dođi, puna bijesa i svjetlosti, gde će se snopovi budućnosti odvezati u poljima nade. Neka onda ljudi i žene dobra će ustati da produži dugu šetnju, nadvisuje Misterija, nastavljači živog dela velikog pretovara, super životno delo, kratko na našoj ličnoj skali, ali tako dugo s obzirom na rasplet budućnosti, i tako operativan po tragovima koje dugujemo sami sebi da se upiše u veliku knjigu memoara koju će naši potomci konsultovati .
da um, srce i razum nam pomažu u ovom pitanju “sens” jer postoji veći od nas u ovom svemiru koji se širi. Možemo izgledati dobro kao mršav pramen slamnate igračke elemenata, sićušna hologramska ćelija ovog ogromnog svijeta u kojem smo mi dio, u odgovornosti i u prisustvu onoga što jeste .
131