Suze u kući
 tuga okreće ključ
 vrata škripe
 zidovi podnose vlagu
 njene prelepe jasne oči trepere .

 I jos
 ni traga pepelu
 život je još vruć
 među oblacima
 da mesec obavija .

 Krzno pokriva strah
 njenih golih grudi
 hrani svoju dušu
 plašljive vatre govora
 postati let slepog miša .

 uzeti odmor
 suprotno od dana
 kada deca spavaju
 kada se dižu hladni uzdasi
 poput magle na dnu doline .

 Tvrd kao kamen
 nevoljenog pobožnog cvijeta
 je postala neugašena svijeća ,
 smežurani list papira
 pod gusjim korakom porasta žuči .

 Dvostrukoj poruci sna
 naše ruke grle nežnost
 u vreme ugašenog požara
 šetnja je užurbana
 pod zvezdanom šifonadom .

 U višku snage
 slijedi tromost
 iz pećine duhova
 mračno predosećanje
 postaje mrtvi list .

 ni forme ni visage
 u ovoj setvi
 preobraćena žena i muškarac
 proći od trema do trijema
 potpišite stranicu nacrta .

 Gurni vrata
 uvući veliku mrežu prevare
 pod smehom tmurnog sna
 preći Sjeverni most
 strah da će nas plima odneti .

 Mi mudri lutalice
 težine zrelog voća
 na zvonjavoj kaldrmi
 centi nam suvenire
 bez razumevanja , blagovremeno .

 Kvadratni sjaj
 ugasi svijeću posljednjeg dana
 cveće i suze hvataju trenutak
 more juri
 Ja ostajem .



 294

 Riječi kojima se moja majka smije   
 slatko poljsko cveće   
 zgrabio gvozdenom pesnicom   
 bez straha i koprive     
 čoveku     
 pokrivaju horizont   
 relikvije        
 ukopan lopaticom     
 dans le béton des souffles courts.   

 Objekti se rastvaraju   
 sprave se gomilaju na plaži   
 zastava leprša svoju sramotu   
 kapsula iskoči   
 u predvorju umirućeg   
 pas prethodi čoveku    
 čovek prethodi duši   
 dan blijedi   
 un visage jaillit   
 kao razglednica   
 pastirska torba   
 puna luka i dostojanstva   
 pour exposer en bord de rivière   
 svježa potočarka uz malo muzike   
 bez predznaka   
 mais tout en surplomb   
 le trou noir du passé.  


 
 293