Au profond du lac le noir l'intime l'appel du mystère.
Habituée des berges la roseraie clapote d'aise résistant d'aller plus avant au large des sources que le vent suscite étrangement libre devant la bête aux lampées déraisonnables creusant mandibules sèches la cupule où broyer nos émotions.
Du dextre au senestre l'essuie-glace du regard écarte le visible de l'invisible sous le frisson de l'ecir. De potelés nuages ponctuent de leurs sourires lippus la pensée des clarines que l'écho accastille. Monte enturbanné d'effluves lacustres le hasard vrai de notre origine.
Potong ke kepala mata besarnya sumbu berapi-api menonjol anak panah terminal dia memburu kehidupan di tanah tinggi ini yang bentuk angin sarung tangan bulunya.
Musique de papier froissé sur l'étang ridé entre l'archange et le murex purpurine strangulation aux cloches du dimanche sans admonestation les pissenlits plein le sac en allant contre la berge elle roulait sa pierre. Un oiseau passa échancrant d'un sourire le sourcil des nuages.
Au bistrot de Brion il n'y a plus de mégots juste des bouquins et des mets aux herbes du Cézallier. La pièce est sombre l'agencement de bric et de broc laisse entrer la lumière par les fenêtres basses. Dehors entre l'ortie et la berce la table à pédale reçoit la liqueur.
Messalina sedang tidur dalam simfoni muse ivy yang dihiasi dengan solekan menyerlahkan wajah kelabu kebosanan. Kepada bunyi simbal dan olifant angkuh Trencavel menyala dengan pedang berapi-api kumpulan yang memakannya. Di sini tiada tanglung titik carabistouilles mengikut nafsu hanya beberapa oracle sulung. Tinggal lelaki kecil itu kepada subjek callunes dicintai oleh tuhan dengan kelembutan yang luar biasa ditakdirkan untuk terbang. Lelaki kecil perempuan kecil pusing jam menggantung kebenaran mereka sosial dan planet dalam bayang-bayang kehidupan dalam buangan. Dalam web yang tidak dapat dipisahkan ini lebam sampai habis tiada apa-apa untuk dikata selain dari kesunyian. ( Seramik oleh Martine Cuenat )504
Di pinggir hutan kehidupan kehidupan yang menolong hidup sebagai persembahan hidup penuh persahabatan kehidupan yang menjalin jalannya dan tiada yang berhenti Segi empat kehijauan ke mana hendak melangkah lekukan yang begitu rapuh daripada rupa itu sendiri lukis lengkung masa depan Lopak air Untuk telah berjalan di hadapan menjelang malam lepaskan harapan kemudahannya Masih ada alur cahaya di mana jurang koir tanpa berundur tanpa tulang perbalahan tanduk kelembutan dalam hati.
Anjing itu berlari sur le chemin des bergèresentre les fougères accoutumées. Navré de devoir frapperlelaki yang begitu kacak pada karotid. ibu di hadapan telah berpindah en simulation d'être pressée de rentrer.Hujan pun pedih dan mencucuk muka une brume nous recouvrait. Air pasang naik kami dapat mendengar bunyi ombak frapper les dalles de granite. Dermaga itu lengang seorang kelasi di dalam bot kecilnya tegap anda akan melihat caj ancré entre les jetées du port. ( lukisan oleh GJCG )502
Pada lanjutan hari apabila malam semakin dalam tempat pelayar menggeletar dalam menghadapi bahaya yang menyerangnya ada cahaya ini burung ini yang mewartakan bumi dan matahari apabila ilmu lahir bahawa hari itu adalah cinta belon mengembang dalam pendakian yang anggun obor bising menakutkan burung seperti manna di padang pasir apabila kelaparan mencengkam kita. Adakah kita mengukur langkah yang perlu diambil soal masa melihat hubungan sulit dipakai di tempat sehingga waktu malam ?
