Ei lygaid yn llydan agored

  Mae hi'n gleidio   
 o'i lygaid agored   
 caressed y bryniau a'r dyffrynoedd.   

 Roedd hi'n golchi   
 o'i dagrau y cyfandiroedd   
 i orlifo y moroedd.   

 Cerddodd ar ddarnau o amser   
 cwymp sydyn   
 o dwll du i dwll du.   

 Ysgydwodd hi'r cymylau a'r llanw   
 ar y pedwar pwynt cardinal   
 o'r cyfamod sanctaidd.   
 
 Mae hi'n gofalu am y sêr   
 yn y gwynt solar o ormodedd o olau   
 heb y cysgod yn treiddio iddo.   

 Mae cyrff yn ymweld â hi   
 creigiau nwy a gwynt   
 i farw a chael ei aileni.   

 Mae hi'n adfywio gydag owns o siawns   
 ysgogiadau yr achos cyntaf   
 hanfod iawn dyn.   

 Hi yw'r angor doeth   
 o'r presennol a'r goruwchnaturiol   
 dawns a hynt o dawelwch synhwyrol.  
 
 Mae hi'n peli ac yn troelli   
 yn eclipsing ei hun   
 llwybr i'r pen dirgel.  
 
 Nid oes unrhyw glust yn ei glywed   
 dillad gyda gwaith agored goleuol   
 wedi ei gynnwys yn ei offrwm.   

 Tir o fy ngwlad   
 mae mam ddaear yn brydferth   
 tir oh my land.   


 390

Caresse d’ombre

 Mor fach dwylaw Mair   
 bod yr organ yn allyrru cân yr adar   
 yn crino o rhwng yr hwyliau   
 de la montée vers l'aube.   

 Ar asyn y cerddor   
 Mesurais â'm syllu   
 y pellter oddi wrthyf i fy hun   
 fflic o dragwyddoldeb.   

 O benglogau yn y tywod   
 pwynt   
 obsidian ar y llaw arall   
 se lamentant d'ordres laissés là.  
 
 Croen du ac ewyn gwyn   
 yn ffrâm y ffenestr   
 mwg yn codi   
 douce et tracassière.   

 Maent yn hardd ac yn dda   
 caneuon o fod   
 crwyn agored o blant Emaus   
 yn rhydd oddi wrth ing a dim byd.  
 
 caress cysgod   
 ar gril yr haul   
 d'une quête danse l'amour   
 yn unol â hynny.   


389

Dwylo hyn sy'n edrych fel dim byd

 Dwylo hyn sy'n edrych fel dim byd   
 dim hyd yn oed ar y clwyf yn cau.   

 Croesodd y drws hwn   
 i anadlu'n galetach.   

 Sy'n syllu mor bell   
 heb godi y veil   
 yno yn erbyn yr ysgwydd   
 fframio dyddiau trist   
 yn ystyried siarcol Sylvain    
 incwm arnofio   
 cyfog llys-bouillon   
 chwilod duon cof   
 poeri allan eu baw   
 i rythm sigarét. 
  
 Roedd y ffenestr ar agor   
 cylchynai'r gwylanod   
 sugnodd y gwynt y mêr o'r esgyrn   
 un tro olaf   
 tynnu dwr o ffynnon yr Hen   
 sŵn tu ôl i'r drws   
 Roeddwn i'n gwybod na fyddai'n dod   
 cnoi i fyny yn y fertigo o ebargofiant   
 wynt yn yr alleys   
 i gore y diafol   
 yn gors s'y   
 ewyn meddal   
 yn silt dyddiau ffrwythlon   
 canwyll yn y blaen   
 llusern yn y cefn.  

 
388

cyn i'r halen eich bwyta

   Adeiladu   
rhag gorfod dod.

Anwybyddu brathiadau dyddiol
am fwy o ysgafnder mewn drychiad.

Gwybod sut i gasglu gweddill y methiannau
mewn proses o ymwybyddiaeth.

I fod y blaidd ar y dibyn
ac esgus anwybyddu gwifren bigog y Gwastadeddau Mawr.
Agor llygaid llydan
o flaen ehangu gwynt y gorllewin.

Ar doriad gwawr proflenni lleuad
i gerdded tuag at y golau.

Arbedwch y gannwyll
heb losgi'r goelcerth o atgofion.

Sacralize myopia mewnol
yn y lliain crychlyd o nosweithiau encilio.

Gwybod sut i droi'r olwyn
i wasgaru y tywod.

Codwch dro ar ôl tro
er gwaethaf clwyfau plentyndod.

Dod yn berl tyllog
cyn i'r halen eich bwyta.


386

Haerwch ei ddyfodiad

 Noson o dynerwch   
 elk chwistrellu   
 dail yr hydref   
 trefnu y fallout ar y ddaear.  
 
 Sŵn yn y peiriant golchi   
 allwedd anfwriadol   
 gadael yn y boced   
 amryfusedd a dweud y lleiaf.   

 Ar y lefel   
 eistedd i lawr   
 ac yna dim    
 pelydr o heulwen drwy y gauad lliosog.   

 Gadael yn araf   
 gwibio yn y gwynt   
 heb ddicter   
 dim ond carnation rhwng y dannedd.   

 Haerwch ei ddyfodiad   
 ar garreg galed y fynedfa   
 o dan y bariau ffenestri   
 O Mamgu !   


 387

Au temps des arbres perdus

 I fod, perdus   
 Dans la frilosité des avancées technologiques   
 Coups de gueule contre le mur des incompréhensions   
 Se lient et se délient   
 Les bonnes raisons   
 Au sens giratoire d'un consumérisme béat.  
 
 Frappant d'un zeste du sabot   
 Le condominium des afflictions   
 L'homme de bure   
 En ses vérités surannées   
 Devient Don Quichotte   
 Derrière le miroir des lamentations.   

 Monte des fosses d'orchestre   
 L'appel des repris de justice,   
 Vêtus d'hardes spectrales,   
 Corps éventrées,   
 Rigueur ajoutée,   
 Harnachés d'obsolescence programmée. 
  
 Cellulose dégoupillée   
 En effraction d'un ordre dispersé   
 Le temps appelle le temps   
 Au creux d'un nid de coucou   
 La vase refluante   
 Colmatant les brèches de l'oubli   
 S'enquière d'une halte secourable.  

 Proviennent d'on ne sait où   
 Dans un faisceau de lumière   
 Les mains ouvragères   
 Aux doigts grêlés de piqûres   
 Ronde enivrante      
 Le regard baissé   
 Rassemblant les myriades d'âmes errantes   
 Autour d'un chant psalmodié   
 Que le tissage expose.   


385

Le mont de la journée

I fod, perdus

dans la frilosité des avancées technologiques
coups de gueule
contre le mur
des incompréhensions

se lient et se délient les
bonnes raisons

au sens giratoire d’un
consumérisme béat

frappant d’un zeste du sabot

le condominium des afflictions
l’homme de bure en ses vérités surannées

devient Don Quichotte
derrière le miroir des lamentations.

Monte des fosses d’orchestre
l’appel des repris de justice,
vêtus d’hardes spectrales,
corps éventrées,

rigueur ajoutée,

harnachés d’obsolescence programmée.

Cellulose dégoupillée
en effraction d’un ordre dispersé
le temps appelle le temps
au creux d’un nid de coucou
la vase refluante colmatant les brèches de l’oubli
s’enquière d’une halte secourable.

Proviennent d’on ne sait d’
dans un faisceau de lumière
les mains ouvragères aux doigts grêlés de piqûres
ronde enivrante le regard baissé

rassemblant les myriades d’âmes errantes

autour d’un chant psalmodié

que le tissage expose.

384

Si sensible

 Tout si sensible   
 la feuille d'érable de l'automne   
 rouge d'un premier regard   
 chue sur le sol   
 fleurant bon la cigogne   
 qu'un air de fête accompagnât   
 en son envol.   

 Une âme paraît   
 dans un bouquet d'efforts soyeux    
 au soleil naissant de tendres accolades.  

 Haut les cœurs    
 en caresse d'être   
 ponctué d'une pluie d'étoiles   
 fût roulée le long de la pente   
 la roue de la vie   
 jusqu'au ruisseau   
 des souvenances éparses   
 lèvres levées roses   
 vers la nef de nos yeux   
 de tant d'étoiles éclose.

   
 383

Signer sa présence d’un silence

 Hwylio mewn dyfroedd gwyn   
 chwistrellu gyda rheswm   
 dir diffaith. 
  
 carreg i garreg   
 dringo'r waliau   
 o'r Ty.  
 
 Dilynwch y glaswellt dyfrhau   
 yn erbyn yr ardd gnwd   
 yr hafan dudalenol hon.   

 Cloddiwch waelod y cae   
 a dos i fynu y ddaear   
 am fwy o hwmws.   

 Denerve y llwybrau gwyllt   
 am dramwyfa rydd   
 se mouvoir entre taillis et buissons.   

 Mynd at babble plant   
 mynd yn ôl   
 yng Ngwlad Hud. 
  
 Eisteddwch yn nes at y ddaear   
 Chwythwch eich ysgyfaint ag arogl da   
 ac edrych i fyny i awyr trolling.  
 
 Yno ar y ffordd   
 y taid yn dychwelyd o dro   
 dwylo wedi'u croesi y tu ôl i'r cefn.  
 
 L'alouette  lulu 
 fixera un matin de fête   
 les lampées de brume.   

 Yn troi o gwmpas wrth fynd heibio   
 y ffurf wen   
 o gyfaill agos.   

 gellir ei gyfrif ar y bysedd   
 y dyddiau ar ôl y ddedfryd   
 de salissures énuméres.   

 Wedi'i hadu â breuddwydion   
 l'homme de poésie   
 yn arwyddo ei bresenoldeb gyda distawrwydd.   
 
Cyffyrddwch â boch lleuad babi   
 yn gorffwys llygaid llydan agored   
 gwefusau sugno. 
  
 cangen gaeaf   
 gan ei blagur sgleiniog   
provoque le printemps.  
 
 Ac os diogi sydd yn rhwym   
 y gwlith gwirion   
 yn adlewyrchu'r gwylwyr.   

 dod   
 le grand-frère est arrivé   
 lle i osod eich pen.   


 382

Le guerrier de l’ombre

 Fi yw'r rhyfelwr cysgodol   
 ac ni wna'r don chwerw i mi dorri'r llw.    

 Quant " Il " daeth a tharo fi o'r tu ôl   
 la voie lactée s'enroula d'une écharpe dernière.

 Cyfodais   
 anaf rheolaidd i'r gwddf   
 yr alwad dros y canopi   
 yn y gwynt o nosweithiau glawog   
 sgwatio   
 yn erbyn y brif goeden.   

 Rwy'n cario yn fy ngheg   
 dŵr rhisgl ffres   
 clust dan straen   
 daear dail marw   
 atgofion pylu siffrwd.   

 Anadlwch arogleuon y gors allan   
 mae'r lleuad coch yn chwarae   
 de ses pupilles aiguisées    
 dawns bwlch awyr clir   
 entre les draperies de la ramure   
 a'r cymylau huddygl. 
  
 Rwy'n gwisgo'r bathodyn pŵer   
 ar darian yr ymrwymedig   
 i golli fy hun mewn geiriau hollt   
 ar yr orb wedi rhewi   
 des songes rouges sangs. 

  
381 

La présence à ce qui s'advient