La poésie claque les é et les i   
sur le présent   
à pleines dents de ce qui est   
à portée de sens   
à portée de fusil   
tirée en rafales    
sur les cibles de l'imaginaire.      
 
La poeto furŝas
leprekono de la momento
sur nigra tero
malodorajn okupojn
de invadantoj kiuj poste
alportis la sablan jakton
sur la albordiĝaj strandoj.      
 
Le poète ne rêve plus au grand soir   
il enquille les étoiles   
à la lueur de l'aube   
pour battre campagne   
avec les problèmes du jour   
la douleur des disparitions   
et faire chansons du mal-aimé.      
 
Foje la poeto formetas siajn ekscesojn
alkutimiĝi al la ideo, ke estas nenio farenda
ke ni ne ordigas de la naturo
nur per obeado al li
kaj tio rompi ĉion
kornoj kaj trumpetoj estas pli bonaj
ol la silento de la ŝafidoj.      
 
Brave poète   
plein d'assurance d'être par ailleurs   
aigle maraudant en montagne   
fouilleur de la vie   
fomenteur de querelles entre le vent et l'âme   
abandonneur des tourniquets de l'instinct   
pour devenir passant discret du sans-souci.      
 
 
1048