Entablemento de la gastoj
Kaj vivu la manĝaĵo kaj la bona vino.        
 
 Mi-mi    
"Mi ŝatas" "Mi ne ŝatas".         
 
Kun deplojitaj gorĝoj
Temis pri manĝaĵo kaj bona vino.        
 
Freŝa pasto kaj bourguignon
Kaj Gigondas por pasio.        
 
La ventro havas siajn kialojn
tiu penso ne povas imagi.        
 
Ŝtelu ĉi tiun penson
Ligi en la pendigilojn por ne malŝpari.        
 
Senligi la religian de la spirita
Necesis multe da kuraĝo por atingi la sekvan pladon.        
 
La kadro tremis
Sub vituperantaj voĉoj.        
 
Granda Lupo devus esti baldaŭ
Elblovi la kandelojn kunhavigi.        
 
Et quand les rois mages    
Apportèrent le plateau des fromages    
Il y eut jubilation     
A faire gonfler les chevilles    
Et rougir les pommettes    
Pour tant et tant de bonnes choses    
Vive la bouffe et le bon vin.        

 
964

Horloge parturiente     
Par dessus le temps    
Les oiseaux se taisent.        
 
Beauté et connaissances    
Créatures et inventaire    
Nos dernières espérances.        
 
Va et vient de nos désirs   
Apaisés de se rejoindre    
A la source où tout se brise.        
 
Kiel estas la vivo ?    
En narrant par le menu    
A vivre à vif.        
 
Filent défilent    
Les vus et les à-voir    
De l'instant vécu.        
 
Imaginer    
Porte un coup fatal    
A la cruelle certitude.        
 
Messire le loup    
Après repas     
Passe sous le houx.        
 
Petites dents    
Et coups de langue avides    
Sont l'écueil de l'âme.        
 
Ne povas sed    
Ils eurent bien du courage    
De rester en marge.        
 
Atteindre le bout de la terre    
Augure du respect total    
De sa Liberté.        
 
 
963

Mi ne povas paroli
Kaj silentu
Kiel fari ?        
 
Ĝi estas skribita
Kaj ĝi ne estas skribita
Kiel fari ?        
 
mi konas vin
Kaj ne konas vin
Kiel fari ?        
 
Renkontu    
Kaj ne vidi unu la alian
Kiel fari ?      

Mi promenas en la maŭro
Ĉirkaŭ mi blovas la ŝtormo
La luno akompanas la spiriton de la prapatroj.        
  
Etendu la tutan vojon
Surgrunde
Kaj rigardu la ĉielon.         
 
La tago kaj la nokto    
Sen la tagiĝo
Sen la nokta aktorado.        
 
Virino kaj viro
Mi ne povas esti
Bona virino kaj viro eble.        
 
La Realo kiel ĝi estas
Estas vidi sen okuloj
Komprenu sen menso.
 
Preter Dezajno
Enigu sperton
De humileco kaj majesto.        
 
Vekita Spiro
Ĉeesto preter la vero
Nia digno esti.        
 
Atestu la ombron de la ombro
tiam prosperi
Kun la granda Silento.        
 
Transmettre la Lumière    
Qui n'est la propriété de personne    
Et bien autre chose encore.      
 
Foriru de la Vero, kiun ni havas
Al la Vero, ke ni estas
Ĝi eliras el letargio.        
 
Vigebleco kuraĝas scii
Feliĉo scias    
Inter Humuro kaj Klarvido.        
 
Aliro al la spirita
Trapasu repaciĝon kun la Ino
Atenton sen atendo.        
 
Konscio pri siaj malfortoj
De la Patro koncedita
Krucpunkto inter vizaĝo kaj korpo.        

Ĉar vi pasas sen vidi min
Kion povas fari la amo de filo
Patro meritas tiom multe.        
 
La mondo, en kiu ni vivas
Estas la loko por danci
La fundo de lia dramo estas vera.

Glyphe dans le ciel     
Ne prend sens    
Tio se la pafarko tuŝas ĝin.        
 
 
962

infanoj de amo
Sin ornami per gestoj kaj entreĉatoj
gestikuli
Por pli bone rekoni.        
 
De humilaj originoj
Ili ĵetis sin en la banon de dececo
Esti kiel la aliaj
La malkuraĝuloj de petado.        
 
Kaj nun ne plu ĉagreni
Kantoj ĉe la va-com-Mi puŝas vin
Kaj kameldancoj
Ŝamano dancas.        
 
En la pluvo en pala vetero
En la suno de la ardaj konsumitaj
Nur amuza
Por kiu movas la filiko.        
 
Kaj revenu
Eĉ se la peza paŝo
Aliaj taskoj ligas ilin
La ghoulo plena de ĉiutagaj vortoj.        
 
Movu de ĉiuj finoj
La piedoj sekvos vin
La liana fleksebla talio
Kaj manoj por la rondo.         
 
provizi
Sur puntaj vojoj
Tra la malfortikaj flugilmalfermaĵoj
La ovo povus elkoviĝi.        
 
Et là pas de concessions    
Rien que du gloubi-boulga    
Au fouet des chevelures    
Le son des flûtes d'autrefois.        
 
bela ni vidu
Al la vojetoj pligrandigitaj de la printempa floro
La vekiĝo de la sentoj
En la trogo de la ruliĝantaj sezonoj.        
 
bela ni vidu
Sub ĉielarka ĉielo
La dio Pan en siaj svingoj
Sekvu la Eternan Bakanton.        
 
 
961

Mi atendis vin
Laŭ la vojo
La ĉielo estis malalta
Estis vento.        
 
mi vidis vin
Mi estis vidinta vin
Vi venis
Vi foriris.       
 
En la mallumo
La flamo tiras
La odoro de kraketadoj
Kia gustumas silento.        
 
Streĉa rideto
malfermitaj lipoj
Raŭka voĉo
Sub la arbaro brulanta.        
 
anima ekrano
La krepo estas ŝirita
Subkreskaĵo en la malproksimo
Stelo briletas.        
 
Pile face aux arbres    
Un serment en pleurs   
Pour tes yeux qui se ferment    
Nos mains qui se joignent.        
 
Sango leviĝas de la tero
Mallonga distanco de ĉi tie
energio de supre
Daŭrigu la supreniron.        
 
En altiro de kaŝita ĉielo
Purigu vin en la bona pluvo
Kaj diru al si, ke li restas
Por ricevi la malmulton.        
 
Pasigis la nokton
La kvar aĝoj malakceptis
Ni grimpos en la kornaron
Serĉu malgrandajn bruojn.        
 
Ĉio preta
Aŭskultu la fluon
Malsupre en la valo
kie trinkas la cervoj.        
 
Et si descente s'en suit    
Forces neuves déployées    
Soyons Présences invisibles    
Veillant sur le cheminement.        
 
 
960

Se piquer aux épines du sacré   
Et découvrir à nouveau toujours et toujours    
De quoi nous sommes fait.        
 
J'entrerai à l'arrière-plan    
Blason des cinq doigts de la mémoire    
Prêt à quérir le jour qui m'a vu naître.           
 
Il y a le Merci    
D'avoir été sur le pavois de mes ancêtres    
Le continuateur du chemin.         
 
Il y a le Regard     
Porté aux choses de la vie    
Pour que décoction faite le Beau fleurisse.        
 
Il y a le Mouvement    
Et ses perpétuelles incartades    
Qui m'ont conduit vers la contrée des amours.        
 
Il y a le Silence    
De l'écoute du tout ce qui arrive    
De nuit comme de jour par la fenêtre ouverte.        
 
Il y a la Machine   
Pour plonger dans ses origines    
A coups de trique sur le râble de l'orgueil.   
 
mi ricevis ĝin
De compiler les us et coutumes 
A l'aube de notre rencontre.
 
Kiam, hurlante météorite
Elle apparut déterminée et sauvage         
Dans l'ample mandorle de lumière vêtue.                
 
Dès la première phrase qu'elle émis
Je fus irradié par sa perspicacité
" Kion ili faras ĉi tiujn ? "
 
S'en suivi le passage de la ligne de démarcation
L'appel aux forces vives de la nation
Pour effectuer le Grand Retournement.
 
...............................................................
 
Passer la main 
Sans pression sur la flamme de la bougie
Permet de sceller le coffre des missions.   
 
Les chardons ronds de l'hiver    
Griffent mon cœur offert    
Aux assauts du soleil.        
 
 
959

Langoureuse et heureuse    
Elle regardait de la passerelle  
Les boutres sortir du port.                                                  
 
Reliée à ce qu'avait été sa journée    
Cette grande voile blanche    
Reflétait ce qu'elle croyait être.   
 
Soleil et le soir moins de soleil    
Puis plus de soleil du tout    
Pour un rien elle n'aurait manqué ça.        
 
Son esprit se tendait    
Elle captait les flashs lumineux    
Mais pour les enregistrer c'était autre chose.        
 
Tout ce qui a existé existe    
Les actes les paroles    
S'inscrivent dans la mémoire cosmique.        
 
Celui qui voit    
Ne se retourne pas    
Corps et âme se confondent.        
 
Langoureuse et heureuse    
A deux têtes l'une visible l'autre pas    
Elle évitait de choisir.        
 
La voile comme la mer est part de soi    
Du concret à l'abstrait    
L'homogénéité se fera.        
 
rigardu supren    
Par le ciel vient la parole    
Prête à agrafer des pans d'antan de soi.        
 
A même la plage aux galets sonores  
Le silence est rare pour qui sur l'onde    
Voit les astres.        
 
L'eau est claire    
L'esprit tendu comme l'arc    
Reçoit la lumière.        
 
Rester calme et laisser les pensées    
Au fond des placards et des malles    
Être grande douceur afin qu'il vienne.        
 
 
958

Ĉi tiu bela infano    
Déjà inscrit au registre des entrées    
Quand neige et froid imposent mitaines    
Scellait sa destinée    
Dans l'étable des origines.        
 
Il y eut des saisons    
De céleste attitude    
Où se penchaient sur le berceau    
Mines réjouies et mains papillonnantes    
Les santons de la crèche.        
 
Il y eut la joie    
D'accueillir au matin    
Les paquets emballés de papier    
Qui sitôt déchirés    
Laissaient d'autres boîtes à ouvrir.        
 
Puis vint le jour     
Où clamer cet avènement     
De rires et d'éclats de voix paré    
Sous le sapin érigé    
Clignant de ses guirlandes.        
 
Devant la vie    
Il y a la vie avec ses grands yeux ouverts    
A se cogner la tête sur ce qui sera    
Alors que ce qui est    
Subvient au temps passé.        
 
 
957

Unu al du
Mi ĉirkaŭiris la tabulon
Ŝipeton mi diras al vi
Mi estis sur boato
Kun la maro ĉirkaŭe.        
 
Por diri al vi ĉion
Estis sune
La frosto krakis sub la ŝuo
birda punkto
Nur promenantoj kun siaj hundoj.        
 
Mi elprenis miajn manojn el miaj poŝoj
Por preni kelkajn pafojn
Kaj trovu min tie supre en la pintvelo
Flari la bonan aeron
Rulante malsupren vulkanojn.        
 
Sub la tufo de blankaj arboj
Ĉevalo estis tie
Mi rakontis al li pri la lando
respondis al mi : " Dankon
Mi ne pensis, ke vi estos ĉi tie ".        
 
Emocio renkonto
Por ŝirmi min    
Nepre bezonus
Kaj ĵetu la ringon en la kaldronon    
" Malfermu Sezamon ! ".        
 
Mucilagoj en la vento
anĝelaj haroj
Miksita muziko kaj silento
Sub la fermitaj okuloj de tagiĝo    
Antaŭ ol la arbo ekbrulis.        
 
Polvo de steloj leviĝis
Tra la golfofenestro de la restoracio
Mi alvokis la manaon de Vercingetorix
Senriska kaj mallaŭte
Por veni infanaĝo.        
 
 
956

L'inattendu peut surgir   
Petite fille aux nattes brunes    
Dont l'embarras d'être île plutôt qu'aile    
Allie notre regard hors Limagne    
Vers ces abrupts de la montagne    
Offerts au promeneur    
Ce mentor des orfraies    
Le duc du Grand Duc    
L'or de Tournemire    
En ligne avec le saint des saints    
A cheval sur un sapin.        

Petite fille des tendresses    
Carmine vaine    
Aux yeux vairs    
A la lèvre discrète    
Que n'eus-je la permission    
De te tenir parole    
Dans le rôle du papa    
Alors que par la fenêtre passait    
Le pic épeiche de la pensée    
La fourragère flèche d'un destin    
Rire chafouin du matin.        

Mildeco de naskintoj
Ĉiu ŝaŭmo al la fajna skizo
proponita al kiu venis
La krampoj de belvedero
Blanka de blanka    
A la tunique du barde des brumes    
Au sommet comme en bas des pistes    
A grisoller de si douce manière    
Que les pignoles sèches du bois de Laroussière     
Suffirent à la flambée dernière    
Dans l'âtre de Frugères.        


955