Entablemento de la gastoj
Kaj vivu la manĝaĵo kaj la bona vino.        
 
 Mi-mi    
"Mi ŝatas" "Mi ne ŝatas".         
 
Kun deplojitaj gorĝoj
Temis pri manĝaĵo kaj bona vino.        
 
Freŝa pasto kaj bourguignon
Kaj Gigondas por pasio.        
 
La ventro havas siajn kialojn
tiu penso ne povas imagi.        
 
Ŝtelu ĉi tiun penson
Ligi en la pendigilojn por ne malŝpari.        
 
Senligi la religian de la spirita
Necesis multe da kuraĝo por atingi la sekvan pladon.        
 
La kadro tremis
Sub vituperantaj voĉoj.        
 
Granda Lupo devus esti baldaŭ
Elblovi la kandelojn kunhavigi.        
 
Et quand les rois mages    
Apportèrent le plateau des fromages    
Il y eut jubilation     
A faire gonfler les chevilles    
Et rougir les pommettes    
Pour tant et tant de bonnes choses    
Vive la bouffe et le bon vin.        

 
964

Horloge parturiente     
Par dessus le temps    
Les oiseaux se taisent.        
 
Beleco kaj scio
Estaĵoj kaj Inventaro
Niaj lastaj esperoj.        
 
Venas kaj iras de niaj deziroj
Trankviligitaj ili kuniĝas
Ĉe la fonto, kie ĉio rompiĝas.        
 
Kiel estas la vivo ?    
Rakontante tra la menuo
Vivi vivi.        
 
dosiero rulilo
Vidita kaj nepre vidinda
De la momento vivita.        
 
Imagu
Donu mortigan baton
Al la kruela certeco.        
 
sinjoro lupo
Post manĝoj
Pasu sub la ilekson.        
 
malgrandaj dentoj
Kaj fervoraj lekoj
Estas la kaptilo de la animo.        
 
Ne povas sed
Ili havis multe da kuraĝo
Por resti sur la rando.        
 
Atteindre le bout de la terre    
Augure du respect total    
De sa Liberté.        
 
 
963

Mi ne povas paroli
Kaj silentu
Kiel fari ?        
 
Ĝi estas skribita
Kaj ĝi ne estas skribita
Kiel fari ?        
 
mi konas vin
Kaj ne konas vin
Kiel fari ?        
 
Renkontu    
Kaj ne vidi unu la alian
Kiel fari ?      

Mi promenas en la maŭro
Ĉirkaŭ mi blovas la ŝtormo
La luno akompanas la spiriton de la prapatroj.        
  
Etendu la tutan vojon
Surgrunde
Kaj rigardu la ĉielon.         
 
La tago kaj la nokto    
Sen la tagiĝo
Sen la nokta aktorado.        
 
Virino kaj viro
Mi ne povas esti
Bona virino kaj viro eble.        
 
La Realo kiel ĝi estas
Estas vidi sen okuloj
Komprenu sen menso.
 
Preter Dezajno
Enigu sperton
De humileco kaj majesto.        
 
Vekita Spiro
Ĉeesto preter la vero
Nia digno esti.        
 
Atestu la ombron de la ombro
tiam prosperi
Kun la granda Silento.        
 
Transmettre la Lumière    
Qui n'est la propriété de personne    
Et bien autre chose encore.      
 
Foriru de la Vero, kiun ni havas
Al la Vero, ke ni estas
Ĝi eliras el letargio.        
 
Vigebleco kuraĝas scii
Feliĉo scias    
Inter Humuro kaj Klarvido.        
 
Aliro al la spirita
Trapasu repaciĝon kun la Ino
Atenton sen atendo.        
 
Konscio pri siaj malfortoj
De la Patro koncedita
Krucpunkto inter vizaĝo kaj korpo.        

Ĉar vi pasas sen vidi min
Kion povas fari la amo de filo
Patro meritas tiom multe.        
 
La mondo, en kiu ni vivas
Estas la loko por danci
La fundo de lia dramo estas vera.

Glyphe dans le ciel     
Ne prend sens    
Tio se la pafarko tuŝas ĝin.        
 
 
962

infanoj de amo
Sin ornami per gestoj kaj entreĉatoj
gestikuli
Por pli bone rekoni.        
 
De humilaj originoj
Ili ĵetis sin en la banon de dececo
Esti kiel la aliaj
La malkuraĝuloj de petado.        
 
Kaj nun ne plu ĉagreni
Kantoj ĉe la va-com-Mi puŝas vin
Kaj kameldancoj
Ŝamano dancas.        
 
En la pluvo en pala vetero
En la suno de la ardaj konsumitaj
Nur amuza
Por kiu movas la filiko.        
 
Kaj revenu
Eĉ se la peza paŝo
Aliaj taskoj ligas ilin
La ghoulo plena de ĉiutagaj vortoj.        
 
Movu de ĉiuj finoj
La piedoj sekvos vin
La liana fleksebla talio
Kaj manoj por la rondo.         
 
provizi
Sur puntaj vojoj
Tra la malfortikaj flugilmalfermaĵoj
La ovo povus elkoviĝi.        
 
Et là pas de concessions    
Rien que du gloubi-boulga    
Au fouet des chevelures    
Le son des flûtes d'autrefois.        
 
bela ni vidu
Al la vojetoj pligrandigitaj de la printempa floro
La vekiĝo de la sentoj
En la trogo de la ruliĝantaj sezonoj.        
 
bela ni vidu
Sub ĉielarka ĉielo
La dio Pan en siaj svingoj
Sekvu la Eternan Bakanton.        
 
 
961

Mi atendis vin
Laŭ la vojo
La ĉielo estis malalta
Estis vento.        
 
mi vidis vin
Mi estis vidinta vin
Vi venis
Vi foriris.       
 
En la mallumo
La flamo tiras
La odoro de kraketadoj
Kia gustumas silento.        
 
Streĉa rideto
malfermitaj lipoj
Raŭka voĉo
Sub la arbaro brulanta.        
 
anima ekrano
La krepo estas ŝirita
Subkreskaĵo en la malproksimo
Stelo briletas.        
 
Pile face aux arbres    
Un serment en pleurs   
Pour tes yeux qui se ferment    
Nos mains qui se joignent.        
 
Sango leviĝas de la tero
Mallonga distanco de ĉi tie
energio de supre
Daŭrigu la supreniron.        
 
En altiro de kaŝita ĉielo
Purigu vin en la bona pluvo
Kaj diru al si, ke li restas
Por ricevi la malmulton.        
 
Pasigis la nokton
La kvar aĝoj malakceptis
Ni grimpos en la kornaron
Serĉu malgrandajn bruojn.        
 
Ĉio preta
Aŭskultu la fluon
Malsupre en la valo
kie trinkas la cervoj.        
 
Et si descente s'en suit    
Forces neuves déployées    
Soyons Présences invisibles    
Veillant sur le cheminement.        
 
 
960

piku vin per la dornoj de la sankta
Por malkovri denove ĉiam kaj ĉiam
el kio ni estas faritaj.        
 
Mi eniros la fonon
Blazono de la kvin fingroj de memoro
Preta serĉi la tagon, kiu vidis min naskiĝi.           
 
Estas la danko
Esti sur la ŝildo de miaj prapatroj
La daŭriganto de la vojo.         
 
Estas la Rigardo
Enfokusigita al la aferoj de la vivo
Tiel ke la dekokto floris la Belan.        
 
Estas movado
Kaj liaj ĉiamaj petoloj
Kiu kondukis min al la lando de amoj.        
 
Estas Silento
Aŭskultante ĉion, kio okazas
Nokte kaj tage tra la malfermita fenestro.        
 
Il y a la Machine   
Pour plonger dans ses origines    
A coups de trique sur le râble de l'orgueil.   
 
mi ricevis ĝin
Kompili kutimojn kaj kutimojn
Je la tagiĝo de nia renkontiĝo.
 
Kiam, hurlante meteorito
Ŝi prezentiĝis decidita kaj sovaĝa
En la ampleksa mandorlo de lumo vestita.                
 
De la unua frazo ŝi elsendis
Mi estis surradiita de lia kompreno
" Kion ili faras ĉi tiujn ? "
 
Tio estas sekvita per la transiro de la demarkacia linio
La alvoko al la esencaj fortoj de la nacio
Por plenumi la Grandan Turniĝon.
 
...............................................................
 
Transdoni
Sen premo sur la kandela flamo
Sigelas la misian keston.   
 
Les chardons ronds de l'hiver    
Griffent mon cœur offert    
Aux assauts du soleil.        
 
 
959

Langoureuse et heureuse    
Elle regardait de la passerelle  
Les boutres sortir du port.                                                  
 
Reliée à ce qu'avait été sa journée    
Cette grande voile blanche    
Reflétait ce qu'elle était.       
 
Suno kaj vespere malpli da suno
Tiam tute ne plu suno
Por nenio ŝi ne maltrafis tion.        
 
Son esprit se tendait    
Elle captait les flashs lumineux    
Mais pour les enregistrer c'était autre chose.        
 
Ĉio, kio ekzistis, ekzistas
La agoj la vortoj
Estas parto de la kosma memoro.        
 
Kiu vidas
ne rigardu malantaŭen
Korpo kaj animo kunfandiĝas.        
 
Langoureuse et heureuse    
A deux têtes l'une visible l'autre pas    
Elle évitait de choisir.        
 
Veli kiel la maro estas parto de si mem
De konkreta ĝis abstraktaĵo
La homogeneco estos.        
 
Lève les yeux    
Par le ciel vient la parole    
Prête à agrafer des pans d'antan de soi.        
 
A même la plage aux galets bruyants    
Le silence est rare pour qui sur l'onde    
Voit les astres.        
 
L'eau est claire    
L'esprit tendu comme l'arc    
Reçoit la lumière.        
 
Reste calme et laisse les pensées    
Au fond des placards et des malles    
Sois grande douceur afin qu'il vienne.        
 
 
958

Ĉi tiu bela infano
Jam registrite en la registro de aliĝoj
Kiam neĝo kaj malvarmo trudas mufojn
sigelis lian sorton
En la stalo de originoj.        
 
Il y eut des saisons    
De céleste attitude    
Où se penchaient sur le berceau    
Mines réjouies et mains papillonnantes    
Les santons de la crèche.        
 
Il y eut la joie    
D'accueillir au matin    
Les paquets emballés de papier    
Qui sitôt déchirés    
Laissaient d'autres boîtes à ouvrir.        
 
Tiam venis la tago
Kie proklami ĉi tiun alvenon
De rido kaj voĉeksplodoj ornamita
Sub la arbo starigita
Palpebrumante de ŝiaj girlandoj.        
 
Devant la vie    
Il y a la vie avec ses grands yeux ouverts    
A se cogner la tête sur ce qui sera    
Alors que ce qui est    
Subvient au temps passé.        
 
 
957

Unu al du
Mi ĉirkaŭiris la tabulon
Ŝipeton mi diras al vi
Mi estis sur boato
Kun la maro ĉirkaŭe.        
 
Por diri al vi ĉion
Estis sune
La frosto krakis sub la ŝuo
birda punkto
Nur promenantoj kun siaj hundoj.        
 
Mi elprenis miajn manojn el miaj poŝoj
Por preni kelkajn pafojn
Kaj trovu min tie supre en la pintvelo
Flari la bonan aeron
Rulante malsupren vulkanojn.        
 
Sub la tufo de blankaj arboj
Ĉevalo estis tie
Mi rakontis al li pri la lando
respondis al mi : " Dankon
Mi ne pensis, ke vi estos ĉi tie ".        
 
Emocio renkonto
Por ŝirmi min    
Nepre bezonus
Kaj ĵetu la ringon en la kaldronon    
" Malfermu Sezamon ! ".        
 
Mucilagoj en la vento
anĝelaj haroj
Miksita muziko kaj silento
Sub la fermitaj okuloj de tagiĝo    
Antaŭ ol la arbo ekbrulis.        
 
Polvo de steloj leviĝis
Tra la golfofenestro de la restoracio
Mi alvokis la manaon de Vercingetorix
Senriska kaj mallaŭte
Por veni infanaĝo.        
 
 
956

L'inattendu peut surgir   
Petite fille aux nattes brunes    
Dont l'embarras d'être île plutôt qu'aile    
Allie notre regard hors Limagne    
Vers ces abrupts de la montagne    
Offerts au promeneur    
Ce mentor des orfraies    
Le duc du Grand Duc    
L'or de Tournemire    
En ligne avec le saint des saints    
A cheval sur un sapin.        

Petite fille des tendresses    
Carmine vaine    
Aux yeux vairs    
A la lèvre discrète    
Que n'eus-je la permission    
De te tenir parole    
Dans le rôle du papa    
Alors que par la fenêtre passait    
Le pic épeiche de la pensée    
La fourragère flèche d'un destin    
Rire chafouin du matin.        

Mildeco de naskintoj
Ĉiu ŝaŭmo al la fajna skizo
proponita al kiu venis
La krampoj de belvedero
Blanka de blanka    
A la tunique du barde des brumes    
Au sommet comme en bas des pistes    
A grisoller de si douce manière    
Que les pignoles sèches du bois de Laroussière     
Suffirent à la flambée dernière    
Dans l'âtre de Frugères.        


955