Гісторыя сустрэча пад ліпамі плошчы без бардзюрнага ланцуга раскручаны кнот далучаны пах гною. Хлусіць, не хлусіць гэта тое, што трэба зрабіць каля карыта што робіць старая жанчынапрагне. хадзіць і нахіляцца сумны маленькі чалавек з дрэнна падагнанымі трусікамі пад маршчыністай кашуляй. Быць свабодным у апошні раз перад уваходам у тунэль у адпаведнасці з загадамі ідзіце назад перад крытай дарожкай. Гэта быў час вузкія праходы на мазаіцы каб захапіць дотык, які зрабіў бы шлюб сіні на сінім з круціцца лістом. Я перахрышчваюся ў ценю здачы у сумленні перад гэтай гісторыяй абедзвюма прапанаванымі рукамі. Якое абмацванне галінкі нашых любоўных гульняў каля белых бутонаў схільны да прыхільнасці. Булькатанне здушанага горла у кресс-салаты у цёмным прадказанні са словам ласкі. Ад маці-зямлі да духу зямлі усё звязана да першапачатковых успрыманняў чуць толькі адзін гук. Усюды святло на белай бялізне лугу размежаванне з энергіяй цень ясеняў. Замучылі палку і барабан — назваў ён татэмную жывёлу у перазачараванні свету без сцірання лініі. Яно заўсёды сумуе але што гэта насамрэч гэтая Прысутнасць у полым і ў колерах пад іменсіфікацыяй Жывога дня ? 752
Le clou ou le crochetsur lequel fixer le Feuengendre le mouvement des quatre saisonscroyance commensale des princes. Voir clairdans le cercle des pierresborduré des yeux du cœurpar l'Archange du mandala. Pour être notre pain de chaque jourde prime abord d'un acte posé tôtla semence prit grâcepour ficher la flèche en création. Demandez le portage en susla dénivellation y pourvoirapar ses verstes communesen ce début d'ascension. Le regard se détendles brumes disparaissentles nuages rentrent chez euxle son des clarines monte de la vallée. N'empêchez pas le petit hommede tendre la mainà la sortie du sous-boisengendrement du dépliement de soi. Savamment orchestréela rencontre avec son créateur intérieurse fait en lumière rasanteà la sortie de l'estaminet. Ne figez pas l'actionsoyez le premier mot de l'avènementaux quatre directionsdes galets de la Connaissance. En lisière du domaineposez les armeset dévorez les coléoptèresfruits des contritions écornées. Épris du bruit des feuilles mortessous le talon nusoyons le trou noir des reconductionsl'ouvrage aux énergies universelles. Цвік зачыняецца le crochet crochètele labyrinthe labellise l'étreinteles gouttes d'eau fleurissent. 751
Au sortir des plaines et collinesles membres de la sectionempruntèrent jusqu'à l'expositionce qu'il y avait de meilleur.Du papier kraft sur l'étalun Cimabue encadréaucune mention d'outre-merrien que le passage des troupes.Me mets dans l’embarrasen huit et en effroila proie est à saisirsans retenue au pavillon d'octroi.De la tête aux piedsle corps dans l'entre-deuxdes crocs ad hominemsonnent le glas des accusations.Ivre et frêledans son habitacle de satinle furoncle des merss'accroche au bastingage des aurores.Essai millésimédes enflures programméesle vide s'époumoneà nommer le plein et le délié.Rétablissez l'Atelierfaites que le Vent chantefaites que l'Esprit nécessite la pluiepour la méditation des ascètes.Des vertes pâtures désengluéesà la mise sur le billotd'une régalade endiabléedonnons libre cours à l'excès.Pour le soir venuau creux d'un vieux poèmedistinguer la limite des formesdans l'Infini de notre Être.( Céramique de MARTINE CUENAT )750
Уладарка Багародзіцаà vous regarder de plus prèssous la lumière de fin du jourvous êtes Femme Couronnée. Un certain devoir accompliau tardif chant de l'alouettele passage se fait paisible et sereindans l'outrance des manifestations.La tempête soulève la mosette du Pèredu feuillage jaillit le chantde l'éternelle passionmon éternelle douleur. De sacrifice pointmon cœur comme un lotuss'ouvre sur le manteau de deuilextase d'une sombre nuit. Vous êtes Mère Éléphantineun caducée de paix sur la chasublechaste concubinede la constellation de la Huppe. Nous monterons les marches du palaisavec la musique de l'Océantous gréements dehorsvers les terres lointaines. Fermez le bancde cette multitude d'objets disparatesfaisons le feu de la Formeafin que vienne l'Unité. Par le trou de sourisde la relation esthétiquemanduquons Beauté et Véritéà juste proportion du temps et de l'espace. En arrière-plan de notre vieles bêtes et les plantes palpitentcomme la Mère et l'Enfantdevant collines et ruisseaux. Un bruissement se fait entendredans la forêt royalele long des sentesde larmes le couvert scintille. Se tenant par la mainl'homme et son œuvrela femme plus libre que jamaiset l'Enfant dans son écrin. 749
Двухногі з двух колераў у ілюстрацыйнай якасці Я бягу у адпаведнасці з асноўнымі правіламі анатоміі. ёсць шэры шэры, які мы катаем мы напіваемся на рагу вуліц душы. Бываюць жоўтыя дні дзён без вапны чакае міндаля прылеглая кропка манетнага двара. А потым як дысбаланс вельмі цяжка дагнаць узнікае выкраданне скарбу на курку сухастою. Лашчыць крупчастыя дывертыкулы хітры яблык рука падміргвае дзікай жывёле гэтых лясоў. У рамантычным узвышшы без адчужэння, адкуль я родам Збіраюся высяляць шкодныя элементы да тлустага полюса ўстойлівасці. ты паўплываў на мяне Адвэнтавыя сярэбраныя флейтына кірасе падбадзёрлівы дотык каралеўскага расліны.Спынілісяпаказваючы пальцам у неба танец папараці намаляваў твар, які не глядзіць. І нездарма без неабходнасці даваць або атрымліваць ствараць сябе ў замкнёным цыкле не пашырае свядомасць. З двух колераў адзін ахоўны другі інтэрнат і іх сустрэча, нараджэнне дзіцяці святла.748
Ecoute les pierresmême qu'elles parlentla ponce et la doucede la nuit de notre histoire. Elles ont pénétré l'ombreet perpétué le grand brassage des élémentsjusqu'à fissurer la montagne pour jailliren accomplissement de la grande aventure. Elles fomentent déjà l'avenirelles appellent la formequi les fera entrer et sortirdes recouvrements et des pliures. Dialoguons avec les pierressoyons la veine et le lichen de leur texturelaissons couler leur lente dérivevers la construction et la destruction. Et si une pierre finit sur l'étagèrece n'est que passage éphémèreen costume gris sourisd'une mise à nu de circonstance. Moment délicat où sans protectionvoir en approche de soile grand Retournementet renouer avec l'Etre Vivant. Fulgurance et dépossessionsont d'étranges mémoiresrassemblées à hue et à diaen marge de nos apprentissages. Ecoute au loinpar les coursives du désirmonter à bas bruitle mariage de la pierre et de l'eau. 746
Déclaration du grand-pèreen activité profonded'une promesse génétiquefantasme de chef de famille.
Éclaire-moigarde la tête froiderenonce à l'hypnose et parle bastoi le soleil cathartique. En amouril est une façon de plairequ'augmentent le sadisme et l'aviditécelle de ne pas assister à l'accouchement. A chaque techniquecorrespond une salve d'à-prioricelle des cosses se cassantdans une histoire précoce de gosses. Ne restons pas en bord de routela règle est de lever le poucesans angoisse et patiemmentpar petites touches de conscience vigilante. Le bon père aboie devant le louppour une mise en ordredes approximations culturellestel le chat avec la souris. Délions les sourires de l'esprità ne plus consulter l'embargo religieuxsoyons le pur produitde l'arrimage au cerveau limbique. Et si le monde ploieà perte de vue la glaciation des œuvresn'employons pas de mots pernicieuxpour esquiver la proie et l'ombre. 745
Des caresses à pleines pelletéesrécolte des lumièresdans l'arène des matamoresdansent les amabilités. D'un geste elle invited'un autre elle retientla dicte souffrance des droits et des chancespar la parabase. Respecter la vieest sens menu des choses de l'espritn'y prêtons garde que durablementsans que l'heure intervienne. Le miroir se troubleles serpents de mer montent en surfacela pensée savante passe au rebutémergent les perroquets bleus des professeurs. Salut, ce sera sans moije ne danserai pas avec toiадзін да двух le polype éclata d'une giclure fine. Pas de tapageau loin la démence en grand équipagepour peu que les radars passent au cribleles mains tendues de la soumission. 744
З рук у рукі перадаць каштоўны камень над светлым бродам мы, слугі чалавечага царства каменныя скрабкі думкі. У шкляным кубку сабраны свежая манна размясціць пад галоўным дрэвам у радасці пакінуць пустыню. Ляжаць пад амелай без шкоды для нас як дождж ідзе вітаем званы працэсіі вогнішчы святога Яна. Падводны камень перайшоў крок і рыдлёўка паставім алтар бесклапотнасці на дэпазіт вялікія ідэалы нашага эга. Будзем збіраць на ростанях займацца спадарожнікамі да місійнага крыжа мы, уцекачы, вырашыў. Давайце будзем у згодзез Супрацівамбо ўпэўненаабвяшчаць нашы марына службе Вялікай Энергіі.743
Неабмежаваны, расчараваны, фалькларызаваны вывернутая верхняя губа звер ішоў свайго непрывабнага пірага не раскрываючы сутнасці сваёй думкі калі б не княжацкі чычон што яна навязала у сваім сельскім араторыі час мяняць тратуар да сённяшняга гаспадара вялікі генератар падняўся таму што быў час каб пазбегнуць вінаватых прылад што сабралася надзвычайная чутка маленькімі глоткамі падхалімства хлусня і змова у той час як крэатыў бярвёны, гліны і добрага настрою выраблены дыскурсіўны раманс ўстанаўленне на развязках дарог без тактычнага адступлення светлае паліто du palio de Möbius пеністыя коні, гатовыя да ініцыятывы да здзейсненай парадыгмы далёка за межамі пэўнасці чым казёл адпушчэння з залатым руном чапляліся за гарадскія сцены выклікаючы трывогі і даносы з вестыбюляў пералюбныя шанкеры пра эпідэмію з дакладнай назвай словы і людзі што вірулентнасць слоў падыходзяць рычаг прагныя біт-манеты у той час як бранхіёлы камінар працаваў у цені вялікіх настаўнікаў да плённага супрацоўніцтва аддзяленне цела асяроддзе жыцця чалавека ігнаруючы складанасці сутыкнуўся з нечаканымі варыянтамі дзе вялікія ператамленыя вушы перад такім вялікім недахопам сышоў з таблоідаў накіравацца на ўрадлівыя землі белазубага Захаду чый энтрапічны рухавік толькі давяраў належнасці ля падножжа Вавілонскай лесвіцы як энтузіязм для музыкі сфер захапляючы свет вясковага параду гукі вады і шэпт ветру па берагах Тырэтану. 742
