Essenceчароўнае вандраваннекалі раздарожжапалаючы агоньвы абуваецесяі заправіць кашулюне кажучы гэтагарэзкі боль у страўнікуты шукаеш ценіты сонца ў пульцыі паклаў рукуна галоўным пучкуsans que les cieux pâtissentпачырванелыя скулыпрайсці праз акносастарэлыя абмежаванніфестон святлау Вялікі пост быцьвы прымаеце хвалюde plein fouetні ад чаго не адступаццаla gorge nueуявіце, што я кахаю васі добра выглядацьседзячы на высокім сядзенніліпа шуміць пчоламісабака бяжыць пад альтанкайі падняць пыл вітаемі заткнісягарыць запалкайязычок розумудля ўсмешкі вільготнымі вуснаміда абуджэння свабодных душдумка спакойнаяразмінаць свае ўспаміныpar une déglutition activeзастаецца прысмак крыві дрыжачымі рукаміна досвіткувы ўбачыце адкрыццёз цвёрдай мазгавой абалонкіпоўная ў сваіх хваляху згіне твайго плячаадпусціцье
да сакрэту валакнастрыманая павязкакнопка толькі маленькая жоўтая кнопказрынуць з месца ваша мудрае целатысяча дзіракêtre de garde et d'estocты тысячагоддзегорныя лугібыць сіняй наперстаўкайтаямнічага знакаувасоблены дзеяслque le doute anticipeмаё жыццёмаё вялікае жыццёз Вермей Ангелусз глыбокім выразамвентыляцыйная адтуліна о вялікі вецердыханне без стомыles girouettes crient613
Point d'âge à qui appartiennent les souvenirs de nous inspirer d'actes lourds de sens cérémonieux même, images révélatrices d'une force vitale de corps et d'âme partisane. Point de mariage forteresse poreuse bourrée de possessions communes en menace sans réel danger par peur de la rupture épouser la forme jeune et souriante en solitude aboutie sans que visage surgisse.
Point d'âgeà qui appartiennent les souvenirsde nous inspirerd'actes lourds de senscérémonieux même, images révélatricesd'une force vitalede corps et d'âmepartisane. Point de mariageforteresse poreusebourrée de possessions communesen menacesans réel dangerpar peur de la ruptureépouser la forme jeune et sourianteen solitude aboutiesans que visage paraisse. 515
D'une patte réjouie en élégante compagnie elle avançait sur le chemin montant de sable et de graviers grinçants. Il fallait passer par là sans se couvrir de faux-fuyants d'adorables rouflaquettes de queues de pie d'enflures démonstratives ni de bastonnades à l'égard de l'ego. я donc j'avance sans que le reflet ne m'étrangle j'organise le camp de base j'équarris les angles de la permissivité je crée. Pas de mentalisme l'action livre ses horizons l'œuvre éclot la confiance est là pleine de coquelicots en corbeille pleine d'une réciprocité l'autre aux confins d'une réalité ordinaire et non-ordinaire. 511
Sur le pont les trains passent vibrants et colorés grappes de souvenirs à la gorge arrachées orgueil remisé l'air vibre du rauque des crapauds les chapeaux tombent les cheveux se dressent un bouquet de fleurs des champs une senteur de foin une éclaircie entre nuages le temps est en plein emploi de lumière. Frappe de la mailloche le cuir du tambour le son court ridules de la rivière les cloches à la volée entrent au temple les officiants de l'acte gravissent le mont des muses sous le chant psalmodié des guerriers de l'oubli.
Крок за крокам, ад паездкі да паездкі, на арэне цырка дзе круціцца кола чутка падымае аксамітныя фіранкі. маляўнічы ўваход, шумны барнум, падняты пыл працэсіі жывёл страсці душы узняты на вяршыні храмаў дэмантаваць la lente construction de la raison. Крыві і колераў, лютыя крыкі эрыній знішчылі пейзажы дзяцінства ; гліняныя вусны крыніц зрабілі дарогу з цэментавымі асадкамі, камень агародж вырваны, жывыя загарадзі зрэзаныя, запоўненыя канавы, сярэбраная лісіца ne trouvera plus le centre des offices, злы вецер разносіць камякі зямлі да сухакаменных тэрас, стары ясень шэпча свае апошнія распараджэнні.
Ноч воркуе, душа галубоў навісае парушэнняў чалавечага становішча ; папулісцкая хлусня замяніць песню паэтаў, гусеніцы баявых машын прытрымлівацца жалезных чаравік валасатых, неба цямнее, нават дрэвы, вылепленыя заходнім ветрам лёг у навальніцу. Паветра бруднае, супраць сцяны плачу паперы зайздрасці скамечаны і вымушаны на стыках камянёў пакрыты лішайнікамі стаць задыханым целам выпадковага цымцума. схуднелыя рукі, з кішэняў, каб адпавядаць драпаць забыццё ; закаціўшы вочы кліп каштоўнасці духу, серы сліўкі выкрасіўся з усмешкай блазна, nos errances dernières sont à portée des crocs. Лютасць бярэ верх ноччу, у цішыні, пачварныя страсці душы бойкі і нянавісць ; плямістай пры ўздыме новых ураджаяў, annonciatrices des renaissances à venir. Ёсць лекавыя травы чым вясновыя, калегіяльныя травы пацалунку закаханых рассеяны у пошуках вялікага перавароту, кавалак хлеба на дне сумкі, l'eau dans le creux de la main. Nous entendrons le son des ricochets, кінутыя на раку каменьчыкі, даступны для асоб, якія шукаюць прытулку, en sortie d'exil. 513
Au profond du lac le noir l'intime l'appel du mystère.
Habituée des berges la roseraie clapote d'aise résistant d'aller plus avant au large des sources que le vent suscite étrangement libre devant la bête aux lampées déraisonnables creusant mandibules sèches la cupule où broyer nos émotions.
Du dextre au senestre l'essuie-glace du regard écarte le visible de l'invisible sous le frisson de l'ecir. De potelés nuages ponctuent de leurs sourires lippus la pensée des clarines que l'écho accastille. Monte enturbanné d'effluves lacustres le hasard vrai de notre origine.
Рэжуць да галавы яе вялікія вочы з вогненнага кнота выступ канцавых стрэлак яна кінулася ў жыццё у гэтых высакагор'ях, якія фармуе вецер сваіх ваўняных рукавіц.
музыка мятай паперы на хвалістай сажалцы паміж архангелам і мурэксам пурпуриновые странгуляции Нядзельныя званы без папярэджання мяшок поўны дзьмухаўцоў ідзе супраць берага яна каціла свой камень. Праляцела птушка усміхаючыся ўсмешкай брыво аблокаў.
