Maĉikolado de vortoj de graco ĉe la ĉefa pordo de la turnstile de emocioj fari fari fari malgrandajn marionetojn sub la bonodora baldakeno de festotagoj luli la dolĉan infanon. Estas eskapoj kion ni devas fari kaj la tempo erozias flegme kiam la cikonioj pasas sur la neĝa ebenaĵo. Mil oraj fruktoj falis dum la nokto kolekti la taglaboristojn por tago rompita de melankolio mia animo mia saĝo la senmanka glavo de novaj komencoj. Mi konfesas rifuĝi ĉe mia amiko la poeto à l'univers courbe kiam leviĝas de la fundo de la valo la venteto de la menso. Mi movas mi movas de amo en la kavo de la raŭke spirantaj ondoj ŝtonetoj kontraŭ ŝtonetoj que la voix des volets vole heurtant la pierre en cadence. Puissent les pas sur les dalles frakasi en potenca maniero la kodo de kutimoj kaj submetiĝi al la piloro la konfuzita riproĉo de niaj instruoj. ne estas sango que la poussière bela fiŝreto sur la sablo de la arenoj kiam pasas la besto aux flancs de banderilles et de suint mêlés. Revenu saĝulo ĉe la rando de la ondo entre la couronne d'une ronde et le baiser de joie. 651
