Maĉikolado de vortoj de graco  
ĉe la ĉefa pordo de la turnstile de emocioj    
fari fari fari malgrandajn marionetojn    
sub la bonodora baldakeno de festotagoj    
luli la dolĉan infanon.        
 
Estas eskapoj    
kion ni devas fari    
kaj la tempo erozias    
flegme kiam la cikonioj pasas    
sur la neĝa ebenaĵo.        
 
Mil oraj fruktoj falis dum la nokto    
kolekti la taglaboristojn    
por tago rompita de melankolio     
mia animo mia saĝo    
la senmanka glavo de novaj komencoj.        
 
Mi konfesas rifuĝi    
ĉe mia amiko la poeto    
à l'univers courbe    
kiam leviĝas de la fundo de la valo    
la venteto de la menso.        
 
Mi movas mi movas de amo    
en la kavo de la raŭke spirantaj ondoj    
ŝtonetoj kontraŭ ŝtonetoj    
que la voix des volets vole    
heurtant la pierre en cadence.        
 
Puissent les pas sur les dalles
frakasi en potenca maniero    
la kodo de kutimoj    
kaj submetiĝi al la piloro    
la konfuzita riproĉo de niaj instruoj.        
 
ne estas sango    
que la poussière    
bela fiŝreto sur la sablo de la arenoj    
kiam pasas la besto    
aux flancs de banderilles et de suint mêlés.        
 
Revenu    
saĝulo    
ĉe la rando de la ondo    
entre la couronne d'une ronde      
et le baiser de joie.
 
651