la tero fumis
en sortie d'averse.
La ŝvelaĵo krakis sian vipon
sur la sonorantaj ŝtonetoj.
La lumturo de rigardo
fermita nokte.
Patro Ludoviko pipo en buŝo
venis ĉi tien sur la atendan benkon.
Malseka sala herbo
orligis siajn hufojn per brilantaj steloj.
Obturatoro klakis
Faby ĉe ŝia fenestro.
lumradioj
striis la maron.
La sepkolora pafarko
leviĝis ĉe la horizonto.
Ĝi meritis kanton
l'abbé prit son violon.
Kaj Fanette amis ŝin
rekte el preĝo.
641
Ĉe Mylene
pezaj vestohokoj
on poussait la porte d'une main ferme
pour entrer en gargote.
Ça parlait fort
ĉiuj fumis
sur lignaj benkoj
des formes s'agitaient.
La fajro bruis
vaporo leviĝis el la kaldrono
la lumo oscilis
les ombres dansaient.
Tiam ĝi kantis
tombo
sub la traboj
où séchait le hareng.
Voĉoj el la profundo de la tempo
skrapi sian stomakon
gratis la asembleon
des hommes de mer.
Virino
de unu tablo al alia
el lia grejsa kruĉo
servait le rire et le boire.
640
Marine havis du jarojn kaj tre bela vizaĝo. Ŝi balbutis strangajn sonojn salivaj vezikoj plibeligitaj. Liaj hufoj iom treniĝis tro granda por ŝi. De ŝia pli maljuna fratino ili estis pasintaj ĉe liaj piedoj. Kaj la vivo iris glate en la dika pajlotegmenta dometo. Se ni tirus la seruron estis por amuzo. Se la pordo restu malfermita estas ke ĝi estis bela. Kaj se la pluvo mordetus la sojlon niaj okuloj brilis. Estis amo en la kameno kaj bonaj odoroj de boligita fiŝo. Kiam la patro revenas ni sidiĝis al la tablo. Kaj tiel estas ludi kun freŝaj kantotekstoj. 639
Necesis multe da kuraĝo supreniri de la haveno la ĉarumo plena de korboj kovritaj de algoj. La rado glitis sur la anguloj pavimoj fratoj kaj fratinoj apud li en la matena nebulo. La malsekeco estis proksima la koloraj klavojs de tiu ĉi sensenca reto ke la vento ruis. ŝaŭmo multe da ŝaŭmo krevis en fajnajn vezikojn sub la peniko de Rolando. Tiam tuŝo de nigra venis frapi la kadron ĉerkveturilo-pasejo de vigla memoro. Por sur la piedpintoj flustri al la maljunulo la vespera adiaŭo kapuĉo malsuprentiris super lia tranĉita orelo. 638
Lia nomo estis neprononcebla mia amiko aŭ io simila ke ni interŝanĝis ĉe la eliro de la bistro sen silabo tro eskapi. Tamen ŝajnis bela virino kun ŝiaj bluaj okuloj sub la krespotaj haroj kun alegoria brusto sur vinberarkorpo. La ŝtonetoj grumblis sub la ondo de feliĉaj tagoj atingebla de versto ni petoladis apud la maro. Maŭricio antaŭe poste Raymonde sur la brako sub la leviĝanta luno malfermis la benkon. Kun klako la kalkanoj sonoris sur la trotuaro elprovita granito sub la flugo de ridantaj mevoj. lanterno flagretis arbaj tufoj fleksitaj pavilono estis flagrante ni haltis. 637
Mille baisers ŝtele se sont envolés de l'arbre de Judée. Raison à cela la fuite des âmes au raz de l'onde par faible coefficient de marée. Estis tie dans leur manteaux de cuir les agents de l'estran lanterne à la main. Au fenestron de la mesure la bougie vacillait devant la nuit tombante par vent d'ouest menaçant. De cinglants éclairs bordaient la pleine mer d'un haute barre de nuages se tordant de douleurs. Avons ramassé le panier d'osier remis droites nos jupes de sel resserré le lien de nos capelines et fait face. 636
Sommes passés de l'autre côté du quinze août à toutes et tous mes pensées et mes amours en cortège sous le dais parfumé du chèvrefeuille. Nous nous sommes mariés une fois encore comme si le temps se donnait en cérémonie au dit des souvenirs au gré de la marée battant pavillon sous le rire menaçant de l'orage alors que montait l'odeur acre des algues sous le cri des mouettes enclines à décrire de leur virevolte blanche sur l'estran aux trous d'eau l'Arche de Noé que la houle for connectait d'un roulement perpétuel aux grappes d'images d'un monde à venir. 635
Je n'aime pas les agresseurs. Je suis monté dans la tour j'ai vu j'ai fait tomber des objets que je me suis empressé de retrouver une fois descendu. J'ai rassemblé les gens en cercle certains assis sur l'herbe d'autres allongés. Tiam nous avons été dispersé par un agent de sécurité armé d'une caméra qui nous a enjoint de quitter les lieux. Je tente depuis le jour où j'ai expliqué devant l'assemblée qui j'étais et comment je voyais la vie de rassembler de retrouver les intéressés pour les inciter à faire partie de notre groupe accueillant les cœurs en quête de paix, d'amour et de joie ceux à qui les lèvres brûlent. 634
Faites chanson du venant de vos passions. Accrochez au vertige de l'instinct le grouillant d'un ventre affamé. Soyez de mèche avec vos pas sur le gravier. Effleurez du bout des doigts la ridule des plages de l'esprit. Soyez alerte quand volent les papillons de vos ombrelles. Et puis un mot juste un mot l'index au travers des lèvres. Marcher marcher sur le devant de la trace. D'une ample brassée de fleurs soyez le porte-balai des nuits mutines. Etre le moussu du babillage de l'estran n'arrête pas la quête. Puisse le reflet de lune de lente remémoration conduire le passereau des âmes vers la flûte printanière. 623
Les nuages avancent de concert pommelés aux baisers de la rencontre se défaisant des choses feintes pour recomposer les scènes de infanaĝo telles galipettes sur la prairie aux coquelicots que l'ombrelle des femmes fleurs ponctue d'ombres et de frissons. Les nuages dansent sans entrave en inspiration blanche agrippés et défaits d'un endroit l'autre sous la soupente que les sabots pétillants cadenassent tel rêve au petit jour enfoui sous les feuilles sèches du réveil. Ne estas estonteco que le quart présent de la vigie plongeant son regard dans le moussu des contemplations nuages nuages prémices du bleu éternel sous la plage blonde de nos pas prudents évitant le coquillage coupant. 632