estis memsufiĉaj    
 la calembredaines    
 sen mistero funkcianta.        
  
 Eksplodo en la kamparo,    
 la frua menueto    
 evitis la plendon.        
  
 Navigante per vido    
 aferoj diritaj kaj ripetitaj    
 komencis la refrenon.  
          
 Portante la fieran rulon    
 ni povis enŝipiĝi    
 sen palinodio sekvi.        
  
 ne estas infanoj    
 ol duobligi la vortojn,    
 identa al la preciza punkto.        
  
 Kun du fingroj en kapriolo    
 la meso estis dirita    
 sen trovi kulpon.        
  
 Retenu viajn strangajn manierojn    
 povus esti, ke la ŝuo pinĉas,    
 reen ĉiuj !           
  
 kratago       
 aperas ĉe la fenestro,    
 danĝera klini sin.        
  
 Maĉi krudan    
 la ŝelo de sonĝoj    
 sen ke la gardisto salutu nin.        
  
 truoj plenaj de truoj    
 sub la ĉifono,    
 trapiku la ventron.        
  
 Patro kaj patrino    
 en généalogie remontante    
 se portèrent à céans.        
  
 Salicornes    
 aux frais remugles,    
 salez les champs !        
  
 Sans jambes     
 sous la machine    
 l'homme se prit en ses racines.        
  
 Cétone efflanquée    
 en pose minimale,    
 point d'œil à remonter le temps.        
  
 Mère-grand,    
 odalisque pensante,    
 visite du Verbe.              
  
 Machu Pichu,    
 des organes transplantés    
 clé ordinaire pour aide claire.        
  
 œuf à œuf    
 le mobile fût trouvé,    
 sans pas perdus en fidélité.              
  
 Griffures d'avril    
 n'arrêtent pas le printemps,    
 je me tue à le dire.         
  
 Essarter la colline    
 mène au paradis    
 des colibris gris.        
  
 Vente à tous les étages    
 le vantard pêche    
 sans panser les plaies.        
  
 Étonne-moi    
 kaj venu al mi
 le bouton rose à la boutonnière.        
       
 Creux des mille perles    
 mirliton des tontines    
 affleure la fontaine.        
  
 Mis à l'écart     
 des garages de l'attente,    
 koronavirus miaj zorgoj.   

 kosma orelo    
 en sinistra,     
 steloj miaj fratinoj.        
  
 La marĉevalo    
 en siaj spuroj    
 kaptas la kurbiĝon de tempo.        
  
 malplena vojo    
 en frua transporto,    
 renaskiĝis skribe.        
  
 bulbo ŝirita de la tero,        
 la okulo de la maroe    
 cahin-caha.        
  
 Larmoj ĉe la horizonto   
 la vojo estas dudirekta    
 la kleraj kaj la nelernuloj.       
  
 Ungegaj Pensoj    
 la ventro krevis    
 de konceditaj steloj.           
  
 De svelta okazo,    
 en ĝia tegaĵo,    
 la skribo zonis.     
  
 la ŝafoj
 dromedaro de miaj noktoj,    
 Ho siloj de la menso !        
    
  
  
 563