plumo de vivo   
 en la kavo de la gorso   
 la suno estingiĝis   
 tiel ke naskiĝas plena haŭto   
 feliĉaj Tagoj.      
  
 Aŭskultu kaj silentu   
 kiam staras la advokato   
 proksime de sia pavilono   
 kalkulante la nuksojn de la subvencio   
 en neado de si mem.      
  
 prenu kaj formetu   
 por la tago de gloro helpante   
 eliru el sia kaverno   
 kiel tago en vintro   
 iru tra la densejoj kun ŝaŭmaj lipoj.      
  
 Eliru lastan fojon   
 de ĝojo kaj furiozo    
 la oficeja ĉevalino   
 de Karibdo ĝis Skilo   
 esti malriĉa pri si mem.      
  
 Mia amo al vivaj akvoj   
 ni ne mezuru nian ridon   
 kiel pri la sala herbejo de nia infanaĝo   
 la dimanĉa ŝafo   
 estas ŝprucetoj de akvarelo.      
  
  
 796