люблю маё жыццё   
 са змешанымі каранямі   
 фільтраваў гэтае святло   
 унізе праходу   
 да дрэў удзячнасці   
 et de puissance alliées.  
    
 Матылькі дня   
 молі   
 у іх сінкопаваных рас   
 танчылі туды-сюды   
 яркія колеры Духа   
 пад гукі гаючых барабанаў. 
     
 Укленчыць на парозе   
 — працягнула яна голыя рукі   
 адкрытыя далоні   
 яе бліскучыя валасы   
 сціраючы апошнія аскепкі ночы   
 que le baiser de l'aube rougissait.    

  
  542