Ŝtoneto ruliĝas sub la torento de vortoj inter lipoj kaj rideto tia nebulkorno kaptilo evitita kun risko veki la permesitan kareson la frukto falas sur la herbon kiso de kaŝa renkonto agorde kun la paso de nuboj de malsimpla ordo ne bedaŭros bela floro starigita kun larmo metita deponita sur la pendumilligno malglata enkonduko kun milda kareso farita el mielo nur konversacia tempo ke oni konsentis daŭrigi en ĉi tiu atendostacio rekte en la centro vintage de labirinto sen ekvivalento maniero koncepti la fuĝon tra la arbaro ŝiritaj veloj per la fingroj de onklino Jeanne.
