Raŭka Spiro de Besto
libera falo
la roko ruliĝis malsupren
en bruo de disbatitaj arboj
ĉe la fundo de la valo
ĝis la torento de alĝustigoj.
 
La abioj montriĝis
la karno disrompiĝanta de la ostoj
makzeloj krakas
okuloj ŝveliĝas
je la fino de la vintro
en la brakoj de la freneze geedza paro
malglataj konkoj
brustkiraso montranta la skapularon
efemera mandragoro
ekster la vojo
forviŝante la spurojn de la pasinteco.
 
Muĝado
la besto eniris la stadionon
flamo etendiĝanta ĝis la ĉielo
tretante la ardajn karbojn de malracio
fine de somero
kie kutime
fasko da morta ligno
certigis la laboron
de renovigita vigleco.
 
 
618