Я пазяхнуў
не даючы мне прыемнага пацалунку
на
у гэты момант пасля намаганняў
быць ні ў чым
паміж небам і зямлёй
сузіраць прамежкавае
паміж да і пасля
гэта поўная даступнасць для сябе
у працэсе стварэння
але яшчэ не
у шчыліне пустэчы
адчувальны да дыхання
сутыкнуўшыся з невядомым, да безыменнага, да непрадстаўляльнага
тварам да глушыцеля, у цені, à la claire lumière   
cette approche de ce qui fait tourner le moteur   
au Don de la Vie   
entrer en Relation avec la Réalité   
cette Présence de l'entièreté   
de la montagne au coucher du soleil   
tout autant que celle du Visage de l'Autre   
non réductible à soi   
mais qui me projette dans l'Ailleurs   
dans cette Présence qui m'accompagne.      
 

1044