Прыгажосць    
замкавы камень    
вузел памкненняў    
з прыгожымі зубамі    
паглынуць яе    
зверху ўніз    
падымаючы ветразі    
на ласку ракі    
які рыкае    
не атрымаўшы ніводнай слязы    
сачыць за рэсурсам    
паскаральнік для чалавецтва    
падняцца  
зняць стомленасць    
поўныя рукі эспарцэта    
на замкнёнае гарышча нашага дзяцінства.              
 
  О прыгажосць    
дастаткова аднаго мігцення вока    
з аднаго жыцця ў другое    
маё жыццё    
пячатка здзіўлення    
па перыметры сцяны    
недахопы    
не дасягаючы     
адцягваць    
вочы скрыжаваныя    
нашай сустрэчы    
на гіганцкі гаршчок    
амаладжэнне.        
 
 
587