Я трымаю цябе, ты трымаеш мяне   
 казінай бародкай   
 і толькі трымаць вецер   
 et boule d'or   
 каціцца па яры   
 vers la cupule des origines.        
    
 Я мару цябе трымаць   
 казінай бародкай   
 пакуль вы спіце   
 рассеяны чалавек   
 да забытых свавольстваў   
 без апоры без шляху.    
  
 Надыходзіць новы акт   
 маленькае дзіця сніцца ва ўлонні маці   
 і пытанне важкае   
 ляжаць у пустэчы нічога не каштавала   
 страшэнны   
 чым азірнуцца назад.      
     
 La boule d'or plonge   
 пена пакрывае яго   
 гук назапашанага смеху   
 ездзіць на гіганцкіх гаршках   
 l'enclume sonne le dernier rappel   
 парушаючы парадак рэчаў.      

    
442