тарфяныя словы
словы, якія лопаюцца, як бурбалкі
на паверхні вады
гэты іншы твар маршчыністых слоў
якія прыходзяць з глыбіні вякоў
таматычныя словы
дакладна і добра
замарожаныя травы
падымаецца свежы туман
словы, якія стукаюць у рондаль
калі яна думае, што яна карэта
бадзяцца па сельскай мясцовасці
на млын Пон-Маўр.      
 
Ces mots qui touchent   
font des bruits de sonnailles   
sur la draille   
des paroles préoccupées   
à se méprendre sur leur sens   
en s'éloignant du bord du quai   
offrant au clapotis de l'eau   
ce qu'exigent à l'aube    
les doigts agiles des dentelières
passés sur la toile rouge   
le temps du sifflement d'un shrapnel   
pour fourguer fourrure de mousse blanche   
sur la parure des hommes-chiens.      
 
Тыперэры быў недалёка
у межах дасяжнасці рукі
калі вецер гнуў пшаніцу
нагадваючы істоты раўнін
дрэва жыцця
пад небам, што нясе слёзы і стогны
гэтых людзей
звязаныя бацькі і сыны
збіраюся быць забітым
для гэтай акультуранай Еўропы
жалеза і палаючы агонь
шляхам смяротнага стрававання
тых, што прагнуць рабскай паслушэнства.      
 
Il y avait tintamarre   
sur les pavés de galets   
déversant les biens pensants   
dans les rues adjacentes   
pour fleurs jetées    
à pleines brassées   
au passage des corbeaux   
vaste emprise de misère   
dispersant os et chairs   
aux quatre coins de la déraison   
qu'un pas de plus précipitera   
dans les souvenirs d'enfance   
à point nommé des énergies gaspillées.      
 
 
1120