I fod, perdus   
 Dans la frilosité des avancées technologiques   
 Coups de gueule contre le mur des incompréhensions   
 Se lient et se délient   
 Les bonnes raisons   
 Au sens giratoire d'un consumérisme béat.  
 
 Frappant d'un zeste du sabot   
 Le condominium des afflictions   
 L'homme de bure   
 En ses vérités surannées   
 Devient Don Quichotte   
 Derrière le miroir des lamentations.   

 Monte des fosses d'orchestre   
 L'appel des repris de justice,   
 Vêtus d'hardes spectrales,   
 Corps éventrées,   
 Rigueur ajoutée,   
 Harnachés d'obsolescence programmée. 
  
 Cellulose dégoupillée   
 En effraction d'un ordre dispersé   
 Le temps appelle le temps   
 Au creux d'un nid de coucou   
 La vase refluante   
 Colmatant les brèches de l'oubli   
 S'enquière d'une halte secourable.  

 Proviennent d'on ne sait où   
 Dans un faisceau de lumière   
 Les mains ouvragères   
 Aux doigts grêlés de piqûres   
 Ronde enivrante      
 Le regard baissé   
 Rassemblant les myriades d'âmes errantes   
 Autour d'un chant psalmodié   
 Que le tissage expose.   


385

I fod, perdus

dans la frilosité des avancées technologiques
coups de gueule
contre le mur des incompréhensions

se lient et se délient les
bonnes raisons
au sens giratoire d’un
consumérisme béat

frappant d’un zeste du sabot

le condominium des afflictions
l’homme de bure en ses vérités surannées

devient Don Quichotte
derrière le miroir des lamentations.

Monte des fosses d’orchestre
l’appel des repris de justice,
vêtus d’hardes spectrales,
corps éventrées,

rigueur ajoutée,

harnachés d’obsolescence programmée.

Cellulose dégoupillée
en effraction d’un ordre dispersé
le temps appelle le temps
au creux d’un nid de coucou
la vase refluante colmatant les brèches de l’oubli
s’enquière d’une halte secourable.

Proviennent d’on ne sait d’où
dans un faisceau de lumière
les mains ouvragères aux doigts grêlés de piqûres
ronde enivrante le regard baissé

rassemblant les myriades d’âmes errantes

autour d’un chant psalmodié

que le tissage expose.

384

 Tout si sensible   
 la feuille d'érable de l'automne   
 rouge d'un premier regard   
 chue sur le sol   
 fleurant bon la cigogne   
 qu'un air de fête accompagnât   
 en son envol.   

 Une âme paraît   
 dans un bouquet d'efforts soyeux    
 au soleil naissant de tendres accolades.  

 Haut les cœurs    
 en caresse d'être   
 ponctué d'une pluie d'étoiles   
 fût roulée le long de la pente   
 la roue de la vie   
 jusqu'au ruisseau   
 des souvenances éparses   
 lèvres levées roses   
 vers la nef de nos yeux   
 de tant d'étoiles éclose.

   
 383

 Hwylio mewn dyfroedd gwyn   
 chwistrellu gyda rheswm   
 dir diffaith. 
  
 carreg i garreg   
 dringo'r waliau   
 o'r Ty.  
 
 Dilynwch y glaswellt dyfrhau   
 yn erbyn yr ardd gnwd   
 yr hafan dudalenol hon.   

 Cloddiwch waelod y cae   
 a dos i fynu y ddaear   
 am fwy o hwmws.   

 Denerve y llwybrau gwyllt   
 am dramwyfa rydd   
 se mouvoir entre taillis et buissons.   

 Mynd at babble plant   
 mynd yn ôl   
 yng Ngwlad Hud. 
  
 Eisteddwch yn nes at y ddaear   
 Chwythwch eich ysgyfaint ag arogl da   
 ac edrych i fyny i awyr trolling.  
 
 Yno ar y ffordd   
 y taid yn dychwelyd o dro   
 dwylo wedi'u croesi y tu ôl i'r cefn.  
 
 L'alouette  lulu 
 fixera un matin de fête   
 les lampées de brume.   

 Yn troi o gwmpas wrth fynd heibio   
 y ffurf wen   
 o gyfaill agos.   

 gellir ei gyfrif ar y bysedd   
 y dyddiau ar ôl y ddedfryd   
 de salissures énuméres.   

 Wedi'i hadu â breuddwydion   
 l'homme de poésie   
 yn arwyddo ei bresenoldeb gyda distawrwydd.   
 
Cyffyrddwch â boch lleuad babi   
 yn gorffwys llygaid llydan agored   
 gwefusau sugno. 
  
 cangen gaeaf   
 gan ei blagur sgleiniog   
provoque le printemps.  
 
 Ac os diogi sydd yn rhwym   
 y gwlith gwirion   
 yn adlewyrchu'r gwylwyr.   

 dod   
 le grand-frère est arrivé   
 lle i osod eich pen.   


 382

 Fi yw'r rhyfelwr cysgodol   
 ac ni wna'r don chwerw i mi dorri'r llw.    

 Quant " Il " daeth a tharo fi o'r tu ôl   
 la voie lactée s'enroula d'une écharpe dernière.

 Cyfodais   
 anaf rheolaidd i'r gwddf   
 yr alwad dros y canopi   
 yn y gwynt o nosweithiau glawog   
 sgwatio   
 yn erbyn y brif goeden.   

 Rwy'n cario yn fy ngheg   
 dŵr rhisgl ffres   
 clust dan straen   
 daear dail marw   
 atgofion pylu siffrwd.   

 Anadlwch arogleuon y gors allan   
 mae'r lleuad coch yn chwarae   
 de ses pupilles aiguisées    
 dawns bwlch awyr clir   
 entre les draperies de la ramure   
 a'r cymylau huddygl. 
  
 Rwy'n gwisgo'r bathodyn pŵer   
 ar darian yr ymrwymedig   
 i golli fy hun mewn geiriau hollt   
 ar yr orb wedi rhewi   
 des songes rouges sangs. 

  
381 

 Rhedodd i ffwrdd o'r nyth   
 gwawr deffroad,   
 y lleuad yn ei helbul.  
 
 Haen seren   
 ar y llwyfan pren   
 dangosodd y ffordd.   

 Peidiwch â crio   
 Paid mynd   
 mae un olwg yn ddigon.   

 Mae'r diwrnod yn dechrau    
 a'i gwefusau   
 gosod yr awyr ar dân.   

 Dwylo'n ymestyn allan   
 mae'r harnais yn brifo'r cefn   
 y traed yn suddo i'r clai.   

 Trwy'r drws cul   
 clwyfau mynediad   
 yna mynd i fyny'r llethr.  
 
 Wrth ymadael   
 mwy o sŵn  
 dim byd ond caress y glaswelltyn.

 Pwyntiwch fflam   
 rhwng y naddion   
 o dân duw.   

 dianc   
 o'r ogofau    
 geiriau a rhamant.   

 Lean   
 ar ymyl y clogwyn   
 creaduriaid machlud.   

 Un wrth un   
 endoriad y bwrdd   
 bagiau pasio.  
 
 Peidiwch â mynd i'r atig mwyach   
 mynd drwy'r coridor,   
 y gwenith wedi cyrraedd.  
 
 Orifices yn cael eu gwenwyno,   
 cwrcwd   
 rheswm rhyfedd. 
  
 Fini,   
 ni awn i'r coed mwyach   
 torri merywen.   

 Bydd y pinions gwellt yn hedfan i ffwrdd   
 heibio amser crafiadau   
 sous le vent de planèze.   

 blaendal   
 Golchdy   
 yn y fasged wiail.  
 
 Tusw o llygad y dydd, llus a phabi   
 ar ymyl y palmant,   
 mae'r tywydd yn stormus.  

 
380

 Gludwch   
 trwyn yn erbyn y gwydr   
 wadlo o un goes i'r llall   
 mae'r plentyn yn sylwi ar y niwl   
 dont les fines gouttelettes     
 captent la lumière   
 balwnau byw   
 devenant coulures vibrantes   
 ar gyfer carlam  
 taflu i lawr. 
  
 mae'r gaeaf yn crio   
 dehors un froid sec   
 saisissant les jambes   
 er gwaethaf y sanau gwlân   
 a'r pantiau melfaréd.  
 
 Bydd ceffyl olaf yn mynd heibio   
 yn y stryd anghyfannedd   
 ahanant   
 ffroenau myglyd   
 curo'r palmant llaith   
 o'i garnau esgid. 
  
 Mae dewrder yn yr awyr   
 ben yr adeiladau yn caress y niwl   
 d'au dessus la rue principale   
 où ronfle quelques moteurs toussoteux. 
  
 Atgofion yn dod i'r amlwg   
 arysgrif o dan y croen   
 y plentyn semaffor   
 gweld y goleuadau   
 trwy bothelloedd y mor. 
  
 mae tywod    
 yn y cymalau   
 du passage à niveau   
 obligeant au ralentissement   
 la bête humaine au loin    
 lâchant ses panaches de fumée.   

 Mi glywaf y confoi trwm   
 cyflymder ar y cledrau byr   
 un rythme glacé 
 grimant  le tireté des nuages   
 à la queue leu-leu 
 parsemée des souriantes branches de lilas.    
  
 Mam, Mae'n bwrw glaw   
 yr eira yn disgyn   
 mae'n cenllysg.  
 
 Ein bod yn agos iawn at y stôf.  
 
 Llygod yn cnoi'r llawr   
 sous la plaque de tôle de la Shell  
 dŵr yn diferion glain    
 ar y nenfwd ar y bibell   
 mae'n anwedd   
 Bydd mam yn pasio'r tywel   
 hoelio ar y ysgub.   

 Bydd Crist yn gwybod   
 la couronne d'épines et le vinaigre   
 de ses yeux d'Aubrac   
 à faire tourner la bille bruyante 
 yn y caead haearn i fyny.   


 379