erabiltzailearen mezu guztiak Gael Gerard

Jean eta Francois

   Beste nonbait bada   
eta intimoa
hatz puntetan
etorri eta hil
Zure antza duen herrialdea
kontsumitutako espasmoaren azpian
Jean
ene Espirituaren laguna
nire gurutzea
nire oihua.

Lurrean
hautsetan
izarrak islatzen du
abesti misteriotsua
ihesean
munduetan zehar.

François
ene txapeldunen laguna
nire bidea
nire askapena.


342

Ensemble il se peut

 Silence des plantes ~   
 en marge bleu blanc d'un train   
 que le vent suscite.   
              *
 Collé en colline   
 le domino des maisons   
 ~ insectes du diable.   
              *
 Passe l'oiseau noir   
 aux effluves des nuages   
 ~ portique au sommet.   
              *
 Le nid de la pie   
 en réserve rectangulaire   
 ~ source de dépit.   
              *
 Bras serpentiforme ~   
 claquent larmes printanières   
 hors suite des mots.   
              *
 De mains en écailles   
 sur la portée du balcon   
 ~ le jour se déploie.   
              *
 Mon âme régente   
 creuse la vie et me dit   
 ~ saisie calme et douce.   
              *
 Passent gauche droite   
 autos du matin   
 ~ embarquement pour Cythère.   
              *
 Sur la côte verte   
 un camion jaune escalade   
 ~ clameur soudaine.   
              *
 Dénuement du toit de tuiles   
 ~ file celle d'ailleurs   
 la courte paille.   
              *
 Du zinc à la base   
 cheminée de briques sales   
 ~ ordonnancement.   
              *
 Du carnet au livre   
 la gomme sèche et dérive   
 ~ assemblage froid.   
              *
 Le refus de l'autre   
 est une haine de soi   
 ~ ensemble il se peut.   


341

Visage visage au touché de nos cœurs

 aurpegi aurpegia   
gure bihotzak ukitu arte
lizarraren eskura
keinu edo hitzik gabe
begirada altua
erreserbako zenbatekoak
Argazkietan
serio eta triste
zuhaitzaren goialdetik salto egiteko
sua kolibria
lainoen pasakaglia
esku batekin bentoak erakutsiz
arratsaldean kandelen argitan deszifratzeko
nortasun agiri horituak
haizeak sakabanatzen duela
gure begi lorik gabekoen aurrean.

O aurpegia
denbora igarotzearen aurpegi paregabea
infanta liluratuta
izan gure malkoen hargunea
le gure bileraren gatza
makilatik karduraino
Jobetik grisera
marmar egin
gorotzaren aurrean
basaltozko harri-koskorrekin nahastuz
nahasketa distiratsua
Virginia creeper
eta horma gorria
oi aurpegia
izpiritu faltak ezabatzen duela
goizean jarritako harri laua
lorategiko horman
arnas nahasiak
aurrez aurre betikotasun osoan.


340

Es-tu là mon âme ?

 
Hemen zaude
ihes egin gabe glissando
olatu leunean ni eramateko
ilargi elkarrizketa saloian
kortxotik urratutako azala
jendetza geldoaren artean ehunduz
bidaiari liluratuta
usain lurrintsuak.

Nire arima
bakarrik
ausaz irteera batean
bere burua hartua ikusi zuen
migratzaileen uholdean
oi ene arima
bestetasuna beste identitate bat da
bestetik norbera
elkartasunaren iturria bera.

339

tenpluaren erreten azpian

   Tenpluaren erreten azpian  
amodioa zu
denbora pasatzearen saga
egurrezko zolen kalejira
ihien zirrara
ate baten bisagra
irekitzen dugula
eta kirrinka
bihar edo etzi
ezer ere ez
besoak zintzilik
begiak gora
horizontalean
hodeien festak
zerutik haratago
sinkope arinean
buztinezko espaloian
azazkalak txirbilduekin urratu
inurrien igarobidea
izan ibaian
zuhaitzik gabeko aldera
harea zimurtua.


336

deskontu marea

   Deskontu marea   
marea atzerakoia
atzerako kontaketa marea
marea metatua
errekuperazio marea
ikusiko ote dut azkeneko hikadura
irristatu behera
adarren malda
itxaron
urmael esfagnoa
nire korrespondentzia
tripulazio onean
abiaduran zehar
ni hiltzeko zain egon gabe
negarrez murrizten
baldakin merkantilaren azpian
familia-loturak.


338

lurpeko idazmahaia

   Beltzaren beltza     
lurpeko idazmahaian
korolatik korolara
soka estutu
txakur eta otsoaren artean.

Harrapatu prosodia
putreen garrasiarena
belaontzi zorabiagarriak
hondakinen zabor-biltzaileak
susmorik gabe
faltsurik gabe
tristuraz gainezka.

Eskuak luzatuta altxatzea
malgutu
zuria
antrazita hormarena
ilargiaren islatan
hiriko argietatik urrun
txorien soinura
larruzko kapa batez jantzitako zentina
zer janzten du behi-artzainak
azotea altxatuta,
viatiko aldarearen aurrean
non harritu aitortutako akatsa.

Grand Bédé zutik dago
pailazo-txapel izorratua
bere kopetan Frankenstein,
zurrunbilo gorila
buztinezko tabletan etiketatzea
bere pentsamenduaren zauriak,
arrasto kuneiformeak
atarian grabatua
tantaz tanta
bere burua maitatua ezagutzeko negarrez zeru batena.


335

Au soleil vert de notre enfance

 Eguzki berdean 
gure haurtzarokoa.

ur jarioa
putzutik putzura.

bi uhandre
gizonezko bat emakumezko bat.

usain gozoa
udaberriko usainak.

Goitik behera
irudia bistaratzen da.

Bukaerako txaloa
hautsari hozka.

Oztopoei atxikita
ortzadarraren epilogoa.

Seboa eztarrian
soka baten irristatzea.

Desioaren ertza
lurreratzeko sarea eskuan.

Edozer doa
denak presentzia islatzen du.

Ispiluaren aurrean
aurpegi alaia.

Zaila denetik aurrera
samurra denari.

maiteminduta egon
norbere buruarekin.

Teoriarik ez
barrutik intentsitate bat besterik ez.

Grazia
jasotzen dugu.

Ama
utzi ez esatea.

Transmisioa
errelebo lasterketa.

Arima bakoitza aberatsa da
besteei arreta.

tximeletaz beteta
pisurik gabeko mezulari hauek.

Ertza eta adar artean
hormak zabalik.

Biratu haizea
kale hilak saihestuz.

Benetako isiltasunaren aurretik
zalaparta gozoa.

Entzun
arnasteko airea.


334

si belle à l’ombre

   Si belle à l'ombre   
et cousue d'esprit
elle se pavanait
chapeau de paille
au gré des œillades matricielles.

Surgirent
l'entre-chats l'entre-chiens
des surprises brèves
sans sourciller sans barguigner
la cigarette en apostrophe.

Maugréant ci-devant
au parvis de l'outrage
les fresques rupestres
de ses vêtements d'emprunt
se prirent dans les rayons
d'une bicyclette
sans béquille
avec sonnette tintinnabulante
et garde-boues de bois
pour se tenir bien droite.

Elle zigzaguait
de platane en platane
le fossé aux grenouilles
crevant ses bulles amères
à mesure de l'errance.

Sans cérémonial
dentelles au vent
elle déchira la brume matutinale
mains sur la guidoline
un soupçon de mimosa sur le nez.

Si belle à l'ombre
et cousue d'esprit
elle se pavanait
chapeau de paille
au gré des œillades matricielles.


333