Errekatik txori kantura

  Errekatik txori kantura   
mendietatik oihartzuna
hain samurra hain hauskorra
norbereganako igoera hori
argien hautsak botatzera
aho zabalik
joango gara
goizen halo zuria
artzaina gidatzen
esku zabalik
nork hartuko duen
gure haurtzaroa
arroken artean
landarediaren ilunabarrean
zaldi baten ibilaldia baino
inauguratuko du
azken promesa baten mezularia
eskaintza aldi batean
hitz askatuen
gogoaren atarian
nire belardiko mihi txikia
basoko nire lagun gozoa
nire arrazoigabea nire igandean onena
hainbeste aldiz laztandua
adarrak hautsi gabe
eta gora doana
otoitzaren isiltasuna.


544

ziurgabetasunaren amildegia

( Pascale Gérard-en tinta )
Frappant   
les sombres abysses
la vague vint
puissante et chaude
broyant nos illusions
au fond des abers fracassés.

Tout était plus grand
la prière montait des embarcations
le flot cinglait les visages
il n'y avait sur le pont
que cordages enchevêtrés
et prise de ris cliquetante.

Quand du ciel
jaillit la corne des morses
la beauté nous saisit
pour nous empaler
au vertige des supplications
l'instant d'inattention assumé.

Se déversaient l'or et la lumière
des relations avec le Tout
le doigt de solitude en évidence
aux cinquantièmes rugissants
nous rappelant à l'ouvrage
de tant et tant d'amour à prodiguer.


543