Errekatik txori kantura mendietatik oihartzuna hain samurra hain hauskorra norbereganako igoera hori argien hautsak botatzera aho zabalik joango gara goizen halo zuria artzaina gidatzen esku zabalik nork hartuko duen gure haurtzaroa arroken artean landarediaren ilunabarrean zaldi baten ibilaldia baino inauguratuko du azken promesa baten mezularia eskaintza aldi batean hitz askatuen gogoaren atarian nire belardiko mihi txikia basoko nire lagun gozoa nire arrazoigabea nire igandean onena hainbeste aldiz laztandua adarrak hautsi gabe eta gora doana otoitzaren isiltasuna.
Frappant les sombres abysses la vague vint puissante et chaude broyant nos illusions au fond des abers fracassés.
Tout était plus grand la prière montait des embarcations le flot cinglait les visages il n'y avait sur le pont que cordages enchevêtrés et prise de ris cliquetante.
Quand du ciel jaillit la corne des morses la beauté nous saisit pour nous empaler au vertige des supplications l'instant d'inattention assumé.
Se déversaient l'or et la lumière des relations avec le Tout le doigt de solitude en évidence aux cinquantièmes rugissants nous rappelant à l'ouvrage de tant et tant d'amour à prodiguer.