Cailloux d’or

Cailloux d’or pour un prisme parfait
Déposés sur le chemin de Laroussière
Poule rousse déplumée d'hier
À l’orée de la forêt.

Double élan de la vie
Tel un souffle courbant les fougères
Au retour de Frugères
Le Cros-Mary servant de point d’appui.

Il encercla d’une vive brassée
Le pignon de gerbes entassées
En plein champ
La terre battue soulevée par l’ouragan.

Se lever le cœur léger
Au matin frais de la journée
Dès six heures
Avant que la nuit ne meure.


Passage souterrain
Au ras de la murette
Eau suintante goutte-à-goutte
Entre les lèvres d'airain.

Au fil du temps
Le champ des roseaux
Fait écho
À l’enfantement.


1604

Aux saisons

Aux saisons
À toutes les saisons
Je t’aime Reine
Dans cet envol vers la lumière.

Reste à courber le chef
Pour soulever la pierre qui m’enserre
Moi l’emmuré vivant
Immobilisé et englouti.

Ô force ténébreuse
Caniche d’opérette à tête de canard
Pattes d’oiseau, arrière-train de chien et queue burlesque
Je t’abjure de m’extraire du marécage.

Tout semble perdu
Pour l’homme dans sa chute
Ligoté et paralysé telle la proie dans la toile
Hormis les forces défaillantes.

Du fin fond de l’ombre
Les énergies reptiliennes
M’engagent au dernier moment
À suivre le noble cerf de la guérison.

La marche vers l’infini commence
L’exploration de soi est le cheminement
La chute initie à la remontée
La capacité de se transformer.


1603

Justes voix




Le feu
Au ras des herbes sèches
Cette brise
Écho des morsures de la veille
Les cris
À jamais oints de l’esprit sain
Aux vivants et aux morts
Dispersés hors dualité
Des lions de la souvenance
J’atteste comme ultime réponse
Que les paroles lissées du nouveau territoire
Valent mieux que chants de pierres
Devant l’outrance des faiseurs de silence.


Justes voix
Aux cœurs encalminés du néant des croyances
Avons soutenu la forme inachevée
Matière aventureuse
De ce que l’homme n’a pas fait croitre
Partance ajourée des visages éclos
Un soir de gris crémeux
Évaluant le ciel crépusculaire
Taillé à vif
Entre tilleul et frêne
De cette cour de ferme
Laissant paraître le pavage de basalte
Sous les pas de la biche égarée.


1602

Izan

Izan
Nire aurrean ez ikusteko
Ez entzun
Bakarrik.

Paisaien kasuan
Sfumato toscanan
Erretze eskurgindutako lanik gabeko lanik ez.

Abesbatza hurbildu
Jarraitu labirintoa
Aulki
Poltsegi ere
Oinak azpian

Kripta eta jatorriaren putzuak
Hormak ezkutatzen ilunak
Argi bat ateratzen zait
Sakon batean
Jendea bide zabal batean ibiltzen da
Ardi zaparrada zapaltzen du
Bihotza gutxiago eta gutxiago azkar jotzen du
Bihotz gehiago ez
Eta hala ere aurrera eta ikusten dut
Jendea ezagutuko dut
Bat egiten dudala
Ni haratago doa
Betetzen dudala
Eta goaz
Arin
Derrigorrezko
Hankak eramaten naute
Nire hankak ez ditudan bitartean
Bero nago
Hotza naiz
Ez zait axola
Non egon nintzen han
Oihuak zeuden, mugimenduak
Eta haize asko
Zaratak ere
Eta horri buruzko hitzak idatzi nituen.

Dena ezabatu egin zen
Denbora gehiago espazio gehiago material gehiago
Badakit eta ez naiz ezer aldi berean.

Buelta ematen dut
Eta han baino urrunago nago.

Nire larruazala lodia da
Ilea nonahi
Nire burua astuna da
Nire urrats astunak
Nire ahotik soinu bat.

Eta orduan zuloan murgiltzen naiz
Zulo bat nigan
Oroitzapenak baino sakonagoa
Nor klikatu
Burbuilak bezala
Azalera.

Il est là
Bestea
Agian ni beste nonbait da
Mugimendu guztiak
Geldirik nago
Laguntzen nauen espazioarekin mugitzen naiz.

Han nire aurrean
Liburu batek hitz egiten dit
"Izan eta ez itzuli. »

Erantzun dezaketela uste dut
Baina ez naiz hitz egiten.

Ura eta sua
Liburuaren orriak exekutatu
Berrogei bederatzigarrenean gelditzen da
Bizirik nago oraindik
Heriotza eta berpiztu
Ziurtasun askorik gabeko ontzirik gabe
Baina zerbait zerbitzatzen dudala iruditzen zait
Tout de même.

Erreka bat nire oinetara isurtzen da
Euria erortzen da
Euria erortzen gelditzen da
Eguzkiak berotzen nau.

Berriro hiltzeko garaia da.

Laminoirren zaratak azken aldiz egingo du
Koipeztatutako arroken aurka.

Milladiou
Ni naiz eta ez nago
Irudi hosto handia
Goodright

Luma batekin ezabatu.

Œil d’onyx
Bere ikasle zuria dardoan
Jada ez den zuhaitz baten itzalean.

La peau se plisse
De crevasses
Azken urteak
Un jet d’encre comble l’entaille
De signes inconnus.

Esateko arriskuan
Le décor cadre le décor
Le corps élève la conscience
Le corps devient poussière
La conscience
Au vol
Comme un papillon
Mendeetan mendeetan.

( Frédérique Lemarchand-en lan egin - Xehetasunak )


1601


Aimantée par l’illusion

Aimantée par l’illusion
Bere izaera zatitua zabaldu du
Gona azpian ezkutatzen
Le partage entre verticalité et horizontalité.

De ses bras enserrant la dualité
Reine
Sirène
Bi buztana pozteko.

Dans l’obscurité se glissa
Manta Raie entzening
À ne pas lâcher la gâche
Le passé s'arracher du sol.

Eszena agerian geratu zen
D’une folle musique
L’instrument céleste se délestait
Flottaison du paysage à fleur de raison.

Glycine mauve
Suricate agile
Leihotik sartu
Giza egoeraren alderdia.

Gerezi zuhaitza ventolinaren azpian eten egiten da
Hostoen presentziarik gabe
Joan dadin
Zeruko errepideetarako.


1600

J’ai croisé le visiteur

J’ai croisé le visiteur 
Nire memoriaren hutsunea
Bisitari onenak
Pour désemmêler les voix
Pastoral
Artaldea zer hobe hobeto
Muntatuz.

Mendia hor dago
Eta eguzkia gozokiak arrosa
Eman urrezko hari fina baten hodeiak
Esne-hizkera are hori
Laztan horietan leku horietan
Hasperen isuna
Belar dardar txikiena izan arte.

Udaberriko zuhaitza dardarka
Maiatzaren haize distiratsuan
Nire beldurrak sendatzea
Egun bat izatea
Azken hitz bat esateko
Eta gero eutsi
Harri zurien aurrean.

Izan, devant moi
Haranaren azpian
Lur dorrearen klabe hau
Groin eta Paw
Aingerua iltze beltzekin
Muturreko eskaintza ahalbidetu zuen
Odol urdina.

Leizearen abestiaren bertikalari leial
Bileraren mozkortasuna espero nuen
Haurtzaroa gogorarazteko gogoa
Zurrundiaren aurrean erori zen zurezko distira hau
Gravelles lautadaren erdibidean
Goiz goiz
Atzeko aldean labaina handi bat.

Plus tard
Labana herdoildua aurkituko da
Berriz berreskuratu
Koipeztatua hirugiharrarekin
Itxita haria kaltetu gabe
Poltsiko
Beheratutako betazalen antzera.


1599



Hain gauza ederrak ikusten ditut

Hain gauza ederrak ikusten ditut
Eta hain ezaguna
Pentsamendu azidoa dela
Ezin izan da estali
Geltoki baten plataforman esku zuria.

Momentu zoriontsua
Poztu baino
Ilunabarrean iluntzean
Eskuak begien aurrean
Hatzekin argi lerro bat.

Gereziondoaren zalapartara
Zerrendatutako loreak
Betiko dantza batekin bibratuko da
Eztarria mozteko prest
Ni berpizteko.

Ez naiz inozoa
Beirazko burbuila garbiketa gurutzatzen
Marchassinen igarotzean
Hurrengoa Laie-ren ondoren
Urre apur bat saintu gisa.

-Bote birak
Zintzilikatu argizaria armarriarekin
Goiko solairuko sugarra goiko solairuan
Lurreratze atea bultzatzea
Idazki isilaren zeru irekian.

Saint Hubert Soft
Oreina agertuko zen
Hosto lehorren alfonbra marroian
Bioleta tinta grazia hitza botatzen
Amesten dugun moduan.


1598

Nire eguzkia

Nire eguzkia
Larrialdietan trukatuko da
Bidea zurrunbiloaz estalita
Eguna paketatzeko
Agertu gabe
Hodei handiak
Nire bihotz frogatua.

Zerua bikain dago
Karabana gelditu egin zen
Erreka ertzean
Animaliek mukurra olatu arinera murgiltzen dute
Sudurrean
Ur armiarmekin partekatzeko
Eguneko nekea.

Même horizonteraino
Zirkasiako mamuak mihisea sortu zuten
Argiak desagertzeko arte
Eta onerako borrokatzen dugu
Ohituretan enklabea
Paisaia egiteko
Ilunabar.

Drailles-en arabera
Basurdearen usaina prowl
Eta euria jarraitzen du
Goldsmith-en oihuaren gainetik
Eskuak armarriaren sehaska estutzen
Eztarriaren aurka
Trazu hotz bat hain azkar gertatu zen.

Han gizona nire zain zegoen
Combian marraztutako gortinekin
Iluntasun iluna zen
Eta nire azalaren usaina
Piztien saindaren arduraduna
Eguneko uneak zerrendatu zituen
Harri txikiak zilegitasunean.

Gauerdiko izarrean
Isiltasuna izango da
Eta begiak handiak irekiko ditut
Azken aldian
Jarraipena kezkatu gabe
Eskua harrizko horman irrist egiten zenetik
Alkoholetik kanpo eroriko naiz.


1597

ZEIN EDUKIETAN

ZEIN EDUKIETAN
Tumbled bitartean
Zuhaitzen itzala
Bizitza deitzen dut
Artaldea mantentzen dut
Zirkulu txikiak egiten ditut uretan
Sautatu-Ruisseau.

Liluratu
Poltsa beso azpian ateratzen dut
Ireki
Ogitartekoa harrapatu zuen
Bere paper gantzan
Irakurri ogi xerra
Eta lurrazaleko pinak birrintzen ditu.

Sakatu Tamaina
Udraren ezaugarrien artean
Pus egin
Thumb eta indizearen artean
Odola agertu arte
Ondoren, animatu txakurra zauria lixtera
Zinta baten piztia zabaldu aurretik.

Lurzoru gantzan marrazten dut
Seinale batzuk makilarekin
Salbia botatzen dudala
Horman goroldio zuloa egiten dut
Harriaren gainetik dagoen harriaren gainetik urratzen dut eseri aurretik
Milanen oihua entzuten dut
Pasatzea eta lisatzea.

Haizean grabatzen dut
Juniper ekiditeko
Gainerako sugeak errautsetan dantza egiten du
Horman makur bat hartzen dut
Egokitu txanoa
LARRUZKO TXAMARRA
Galdutako bihotzaren kondaira ikus daiteke.

Xuxurla guztiek dibertitzen nau
Halako oparia janari ontzian
Hizkuntza xurgatzen ari zaren bitartean
Riquette bere ontzian
Errautsaren konketa
Edalontzia igurtzi dator
Ews.


1596