Reira Te noho mokemoke, Te noho puku me te whakaaroaro pono He mea nui ki te hunga e hiahia ana ki te arahi i te ora i roto i te hinengaro. Engari ano He maha nga mea kei roto i tenei ao ko te tikanga anake kia tae ki te Mutunga, A, ki te kore tatou e titiro ki te mutunga ka taea e tatou te mahi he o he tikanga .
E kore e rere nga tangata, ko tatou Me wehe atu i te koraha engari kia pai ake ai te kite i te ao e tu ana tatou ka rapu i te huarahi kia whai hua ake. Ko etahi kaore ano kia mohio ki te Ko te tino mokemoke pea he kore e kitea e te ngakau pouri o te ngakau ko te mea anake e tatau ana me era atu, la solitude extérieure, kaore he mea nui. Ranei ces e rua nga korero kaore i te rite. Ka taea e tetahi te arahi ki tetahi atu .
Ko te tino mokemoke kaore i te waatea ki waho Mātou, Ehara i te mea kaore i te haruru, i te kore ranei o te waa e karapoti ana ia matou ; He mea nui e tuwhera ana i te raro o to tatou wairua, He hiahia mo te kai kore rawa e makona. Ko te huarahi kotahi e arahi ana ki te mokemoke, Tuhinga o mua hemokai, hiainu, mamae, whakaraerae me te hiahia, me te tangata Ko wai i kitea he mokemoke i a ia ano, Me te mea kua pa te mate ki te mate. Kua neke atu ia i nga pae, kaore he huarahi e mawehe atu ana ia ki te tango. Ia I kitea i tetahi whenua kei hea te pokapū me nga waahi katoa kei hea. Ia Kaua e haere tonu na te mea ko te mea e toe ana kaore he nekehanga e kitea ana e matou i tenei whenua .
Na ko tena, I roto i tenei mokemoke, ka timata Nga mahi tino hua. Koinei te wahi e ako ai tatou ki te mahi i roto i te pāroretanga, ki te whakapiki i tana tirohanga, kia kite i roto i te pouri me te kitea, I tua atu i te hiahia, He tatau e tuwhera ana i te parekura .
Ā-taonga, E tika ana nga tikanga. Me whai waahi koe, i roto i te taiao, i roto ranei i tetahi ruma me tetahi ruma kei hea Kaore e kitea e tetahi, whakararu i a matou, i te maarama ranei ki a maatau. Ia Me kaha koe ki te wehe i a matou mai i te ao ki te tino o tenei ao. Nama matou Whakakahorehia ma te kore e wetewete i nga hononga uaua me nga mahi whakahiato e herea ana ki a tatou kitenga, rongo, rongo, Nga kare, I whakaaro ki te aroaro o nga taangata. Me Ka kitea te waahi penei, Kia makona, engari kaua e horapa atu mena Ka akina tatou ki te waiho ia mo te take pai. Aroha ki tenei waahi, Me hoki whakamuri ki reira ka taea te huri, kaua hoki e huri mo te peccadille iti. Na i tenei waahi, respirons tranquillement, māhorahora, kāore he awahanga, kia okioki ai to tatou hinengaro, wareware ki ona awangawanga, ruku ki te noho puku me te mea ngaro o nga mea katoa .
Ko etahi taangata e mate ana i te mokemoke o roto e whakaaro ana ka taea te noho i waenganui o te ao me tona whakama. E whakaae ana ratou he pai te mokemoke o waho i roto i te kaupapa, Engari ki te kii he pai ake te whakaora i te waa e noho ana me etahi atu. Ina hoki ka pau to ratau oranga e nga mahi me te taapiri i nga taapiri o nga momo katoa. E wehi ana ratou i te mokemoke o roto, ka mahi i nga mea katoa ka taea e ratou te mawhiti. He aha te mea tino kino, Ko te mea e ngana ana ratou ki te whakangungu i etahi atu i roto i nga mahi he kore noa iho, ka pau i a raatau ake. He pononga nui ratou na “Te take”, de grands créateurs de travaux plus ou moins utiles. Ils impriment des programmes, écrivent des lettres, et téléphonent pendant des heures. Ils sont ravis d’organiser des réunions, des banquets, des conférences, des cours et des manifestations. Ils animent et se dépensent sans compter. Ils pourront même réunir un grand nombre de personnes autour du thème de la solitude avec tant de sollicitude que le tumulte, les interpellations et les applaudissements ne pourront qu’écarter l’esprit de solitude de sa justesse indicible .
156