Ihes egiten dit eta ihes egiten dit 
azken itzal hau    
frogen kolapsoa    
aukeratutako edozein gairi buruz.        
 
Nekatuta egotea egokitzen zait     
gogoaren ilunabarrean    
erreka txistukariekin    
ozeano zahar batena.        
 
Eta ez daukat ezer    
nire maitearen oihua besterik ez    
arbola azpian    
gauez arnasa hartzeko.        
 
Denboraren fusioa    
zuhaitz kurbatuekin    
lanbroz inguratua    
olatu grisen hutsunean.        
 
Betiko hickey batekin maitatzeko    
bizitzaren metxa    
zigarrak abesten dutela    
sekulako estridentziaz.        
 
Eutsi behar badut    
estalkia besterik ez bada    
tenpluko atean    
har nazazu Jauna.        
 
irribarre hutsa    
eskainitako haizeetara    
pagoen kaleko isiltasuna    
azken poema islatzen du.        
 
Atzetik doan zeru baten infinitutik        
herri isuri bihurtu    
arnasarik gabe biraka    
metaforen maldan.        
 
Urrutiko ahotsak    
ekaitz honetan    
non hiltzen den zaldi argala    
misiotik bueltan.        
 
Laudoriorik gabe itzuli    
Lehen Iturburura    
kanpaiak jo    
eskuz egindako galotxak.        
 
Ofizialak buelta ematea    
beren katxe misteriotsuetara    
mendi urtsuan    
cean oroitzapenak.        
 
 
655