A palabra demasiadas

 
 
 Non eleves demasiado a palabra    
 cruz de madeira cruz de ferro    
 vai ao inferno    
 os fillos da morte.         
  
 Apague lentamente    
 restos do día anterior    
 cinzas mesturadas    
 estas ofrendas aos deuses que a razón venera.         
  
 Non hai peor medo    
 que cazar con cans    
 detrás do cervo    
 logo levantar a cruz das lapas.        
  
 Chama mareos e náuseas    
 cando o silencio se fai cómplice    
 remordemento para devolver o outro coito    
 sen fregar.        
  
 Entrega o zume admirable    
 Mirabelle ameixas miñas irmás    
 onde entregarse ao espello    
 nas fermosas noites de verán.        
  
 Maxistralmente    
 nace do carbón das escavacións    
 do rico poder das palabras amables    
 facer gouzi-gouzi aos fillos do espírito.        
  
  
 734 

Deixe unha resposta

O teu enderezo de correo electrónico non será publicado. Os campos obrigatorios están marcados *

Este sitio usa Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.