Arquivos da categoría: novembro 2019

Do regueiro ao canto dos paxaros

  Do regueiro ao canto dos paxaros   
facendo eco das montañas
tan tenro tan fráxil
esta ascensión cara a un mesmo
ao po das luces
boca aberta
iremos
o halo branco das mañás
guiando ao pastor
man aberta
quen o levará
nosa infancia
entre as rochas
no crepúsculo da vexetación
que a andaina dun cabalo
inaugurará
mensaxeiro dunha última promesa
durante un período de ofertas
de palabras liberadas
na porta da mente
a miña pequena lingua de prado
meu doce amigo do bosque
a miña desrazón no meu mellor domingo
tantas veces acariciado
sen romper as cornamentas
e o que sobe
o silencio da oración.


544

o abismo da incerteza

( tinta de Pascale Gérard )
Frappant   
les sombres abysses
la vague vint
puissante et chaude
broyant nos illusions
au fond des abers fracassés.

Tout était plus grand
la prière montait des embarcations
le flot cinglait les visages
il n'y avait sur le pont
que cordages enchevêtrés
et prise de ris cliquetante.

Quand du ciel
jaillit la corne des morses
la beauté nous saisit
pour nous empaler
au vertige des supplications
l'instant d'inattention assumé.

Se déversaient l'or et la lumière
des relations avec le Tout
le doigt de solitude en évidence
aux cinquantièmes rugissants
nous rappelant à l'ouvrage
de tant et tant d'amour à prodiguer.


543