Denbora ez du inolako agindurik osatzen ; zer den intuizioa nor den denborari itsu .
Denbora iragana eta betikotasuna baino ez da . Ezinezkoa da ordua pentsatzea, denbora aprobetxatzeko . Nozioa’ “oraingo denbora” oximoron bat da
Denbora ? Hau leihoaren bi zatien arteko branka bertikala ; aurrealde bat, a ondoren, hurbileko bat, ezker sentimendua / eskubidea, bipartizio bat, nonbait ? Pentsamenduak bere burua ariketa egiten du definitzeko … eta denbora pasatzen zaigu hatzetatik .
Denborak bai partekatu ezta estekatu ere ; biren arteko elkarrizketa faltsua ahalbidetzen du ilusioak, ezereza beldurgarri bat betetzen du, gabe hitz egiteko aukera ematen du ondoren aipatzen da, bizitza desitxuratzen du, deitzen digu “vie” hau egoteko astirik ez zuena, bizitza faltagatik, ez onartzeagatik gure finitutasuna .
Sinboloa, haren, errealitatearen gorpuztea da, gaiaren arteko lotura egiten duenaz eta objektua .
Badira batzuk subjektu eta objektuaz haragoko gauza ; hor dago topaketaren oihartzuna, denboraz kanpo .
Zer dago hor kontraesankorra, inozoa, subjektuaren eta objektuaren arteko erlazioaren mutilazioa zalantzarik gabe, hitz egiteko gaitasuna gainditzen du . Mugimendua altxatzen eta bultzatzen du eta ekintza, horrek beste errealitate maila batera pasatzeko aukera ematen du .
Beharrezkoa da bere kokapena aldatzea etengabe galdezka “modua ni naiz” munduarekin alderatuta . Eta hori ezin bada, errepikapena badago gauza berdinak : helburua galtzea da .
Batetik joateko errealitate-maila beste errealitate-maila bat denean bakarrik gerta daiteke erabilgarritasun egoera jakin batena, ezkutuan zerbait sartzen zaigunean, alborapenik gabe argi eta garbi behatzean, meditazio batena, kaleratze batena entxufea …
Orduan da a garai berria da, argazkia, jaiotzen den denbora, han denbora bat, flashean bere sorrerarena, atzo eta gaur, denboraz kanpoko denbora, du momentuaren betetasuna, eternitatea han balego bezala, orain, a beste nonbait eta hemendik egindako eguraldia, bilera ordua, eta askoz gehiago da deitzen gaituenaren eta garenaren batura dela, denbora bat beste kontzientzia maila bat sustatzen duen kota, joateko ordua, a denbora dagoeneko hor, eratzailea ez den denbora, hala ere guk dugun garaia dirdiratsu, arima orduan altxatua, hots, mugimendu bikoitzak animatua ongietorria eta auto-sakrifizioa bere burua piztean bildua .
191
