
Dentelle de neige
de flocons ~ émise
au saut du lit de décembre.
463
Dentelle de neige
de flocons ~ émise
au saut du lit de décembre.
463
Papillons du mur
frisures de l’esprit ~ paroles
au vent dispersées.
464
Surgie de l’estran
entre terre et ciel ~ le noir
l’estampe en lumière.
465
I te tekau ma rima o Gambe
y’a le barbelé ~ des jaunes
te koti o te hunga tono.
466
Kei konei ahau Te aroaro ki te aha Ka oho te rongo Hei karo i te rotu hapori Nau mai haere mai Ka wiriwiri ahau me te kore e kaha te kare-a-roto i ahau taku ingoa Ka whakaahua ahau Ka tango ahau Ka tohu ahau ki nga huānga ka puta ake Ko etahi huānga kaore i etahi atu He mahi mohio ahau he ahua kei waho ki ahau Engari kaore Na te mea kei roto ahau, waho, te mohio me te kore mohio. O enei iroriki ka hanga e ahau he ahua Ka whakaemi au i nga huānga Kei te tito mahi au Ki te kore te wairua o etahi atu e mahi ana Engari ka kitea e te hinengaro, ki te whakarōpū, nga paopao, kaiwhakarite I etahi wahanga o te haerenga. Kua oti tenei Ka whakaaroaro ahau i mua o tenei whakaaturanga ka puta, kia noho, i mua i ahau Kei te kite ahau i tetahi atamira i roto i te huringa o te ahua Mai i tana hanga e nga kaimahi i roto i te atarangi Te kore take Kore he whakahiato Ka puta he ahua He puka i puta mai i te haere tonutanga o te akoranga o mua Ko nga mea e mahia ana e toku tinana E rua a tinana, atu i te etheric, aronganui, mental et astral. Engari na nga mea ka puta ohorere mai I roto i te pohehe o te mea i tupu A tawhio noa te mea e haere ahau i roto i te wheako ora Na te ara ano hoki, Ko nga mea o waho ake, Mai i te ipurangi whakawhitiwhiti e karapoti ana, e whakararu ana i to tatou whenua. Ka matakitaki ahau i tenei ahua ahua Whakawhanake pupuhi Ki te memeha Ka puta ano Na me whakaheke I te whakakorenga Ma te whakaiti i te aha Ma tenei puka korero Tukuna ma te tātari urunga rua Nga mihi me te mahi kei hea te ahua e noho ana, kia noho, i mua i ahau, i roto i ahau, hors de moi Et j'observe encore et encore Ko tenei ahua e hura ana Ko tenei tukanga maakuta ngaro Ma tenei ahua ahau Mo taku tutakitanga ki te huihuinga No aku whakaaro Nui ake i ahau. O aku kopikopiko i te noho tonu. Na ka whakaaroaro ahau Ka tangohia e ahau nga whakaaro katoa i roto i toku hinengaro Kare au e penei ana Ka moemoea ahau Ki te raranga he whakaaturanga mo nga mea ka pa ki ahau Ko te kupu whakarite Nga reta reta No te arero o nga manu No te homothety hologram O te whatunga e ahua hanga ana Ka puta mai nga moka o mua Kei hea nga tohutoro tikanga, rapunga whakaaro, wairua Ka mau i runga i te rere Matapōkeretia, rorirori me te whai take Te whakakotahi ki te hiahia Haere mai ki te whai waahi ki te Tikanga. Katahi ka porangi te ahua Ka pouri ia Ka uaua ake Ka huri ia hei titara Ka noho hei arai mucilaginous wai me te kiko Ki te roro palpitations He tupuhi whakamiharo ia i roto i te kohao o te mataara. Ka uru tenei ahua hou ki te hohonutanga o te ao kei roto nga mea katoa Ko ia tetahi, ka uru ki te Katoa Elle est partie prenante du grand mouvement de l'Univers. No reira ahau ka tae mai ki te Whakakitenga Hei tuhi ki roto i tenei Tinana pai e karapoti ana i ahau, kei roto hoki ahau he kakari, he patunga, he koha, he matapihi, he pohehe He korero He kanohi He ara Kia kite Hei whakatuwhera Na ka mura nga mea katoa A ka hinga ki te toreretanga nui o te marama Wetekina taku mana tata ki ahau ... A ite i te Void Ki te whakakotahi. A whakaae ki te purenga whakamutunga I tenei haerenga o te whakaheke me te whakauru Mosaics o nga takenga katoa Te wahi e takoto ai i runga i te mapere o te matauranga Te karanga o nga whenua tawhiti. Whakarewa Kia marama te kite Whakapa atu ki tetahi atu Ko tetahi atu ego te tauhou Ruarua Maamaa A faaite Na te tangi Ma te kupu Waiata Ko te waiata Te tinana Kanikani Ko te peita Te patupatu o te pahū Te hono o nga mea e pahemo ana Te ihiihi o te riroraa Ki te momi whakamutunga. He tohu ia I roto i te ngakau o te ngahere Na te Manawa e tuku Ko wai e whakatata mai ana Te whakamahi katoa i a koe ano Te Maerenga Le je suis. ( peinture de JCGG n° 04 ) 460
Emboîter le pas ne nuit pas. Aux marches du Palais y'a bien de jolies flours qu'éclosent printanières amandes de vos yeux passagère furtive empreinte de lumière que la foi propose aux mains tendues de l'offrande. Emboîter le pas mais avec qui ? Mauvais vent n'a valu que le souffle d'hiver aux bannières gonflées vent de l'Avent vent de la Basilique à maudire cette teigne accrochée au cuir de la cape pèlerine. Emboîter le pas mais avec Soi. La vie est un cadeau dont je défais les ficelles cher Gaël chaque matin au Réveil de l'avisé conseil que me tint cette nonne sans sourciller sans barguigner. Emboîter le pas du Clair Matin. Etre ce que je serai aux fermes intentions par temps de gel où les fossés deviennent miroirs par temps de fruits mûrs murmures éclos de la certitude à serrer très fort le linge rougi de l'Aventure. 459
Filer le temps de pelote en pelote rassembler les éléments dispersés. Finement éclore dans la prairie des narcisses. En apesanteur tendre les bras vers l'incessant son du torrent. D'un coup de langue pactiser avec les vaches. Filer le temps tisser à mesure la déflagration d'une salve de mots au revers de l'âme en souvenir. Marcher en plein jour être rai de lumière enjamber le ruisseau faire la route claquer des mains se tenir prêt. 458