Ó soño incandescente   
das profundidades dos bosques escuros   
unha rosa de chama   
para volver a cantar.      
 
Rosa e lila   
nas beiras herbosas   
Tomei a túa man   
e os chopos calaron.      
 
Sabiamente rexeitado   
cun sorriso triste   
sen que soe a voz.      
 
Mesmo as nubes    
entre sombra e luz   
espertaron frescura inocente.      
 
 
791