A felicidade da vida

Para dirixirse ao tolo da circunstancia
por esta capacidade de converterse no rei do baleiro
en gran profundidade a linguaxe dos gatos
que o misterio fai vibrar.      
 
Abrir sen rodeos
a base da cuncha
no puro silencio do instinto
en tempo de metralla.            
 
Escondeches o espírito da túa infancia
baixo as sabas da espera
e vaise canalla
diante da portería da natureza.      
 
Vostede é unha fonte invisible
babosas invasoras
xurdiu do corazón da árbore morta
onde reside a eséxese dos pensamentos.      
 
Frecha descarada
deitado con toda lucidez
Dubidei de ti
cando a partición de papel
desgarrado pola fala
deixalo aparecer
na fraternidade redescuberta
o mirlitón da felicidade 
para pechar a pelo na grupa 
mareo da alma.      
 
 
862

Deixe unha resposta

O teu enderezo de correo electrónico non será publicado. Os campos obrigatorios están marcados *

Este sitio usa Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.