Nas válvulas do amor
Activei a frauta das vértebras
parapeto torcido
nas perchas da Xunta.      
 
cabeza nas estrelas   
nesta noite greixa
a risa das pedras
estaba a banquetear nun día de festa.      
 
A fada azoutaba a meixela
cuarzo brillante
na punta do granito rugoso
dunha masa fermentada renovada.      
 
Réplica de palabras
tragos perforados de mel
a graza incisa da túa alma
era portador de profecías.        
 
Traqueteo dos paraugas
abrindo trago ñam sorbe
preto da porta da fiestra
o buda espertou
na liña de luz
unha diadema de guipur
esa segunda natureza 
todo arredor da súa cabeza
na urxencia da eterna partida.      
 
 
863