Filtro de amor   
 con néboas sinfónicas   
 subida subida subida   
 os beizos da costa.      
  
 folículo lixeiro   
 levando o peto do mel   
 e lechon de tenrura   
 curvas na brisa.      
  
 Moitos suçons   
 no teu ombreiro   
 a nube sobe e baixa   
 as barreiras do curral.      
  
 Estou a buscarte   
 a través do breixo húmido   
 o ollo de Horus na fronte   
 pequena man palmeada.      
  
 O da roupa   
 colocado na varanda   
 os ollos rozan o invisible   
 miga do meu púlpito.      
  
 Felix   
 noites de maná   
 corre polas cornisas   
 neno con zapatos de madeira.      
  
 lazo negro   
 nas fervenzas ruxidas   
 costa abaixo   
 fai o teu sorriso iridiscente.      
  
 Estás guapa   
 véxote con paixón esquecible   
 o busto baixo a seda   
 dunha frecha de luz.      
  
 As árbores son tan altas   
 tan feita de fermosas pólas   
 que sentar balanceándose no meu bastón   
 Agradezo os froitos dos meus pensamentos.      
  
 A colleita terá lugar no outono   
 pola mañá fresco desta obriga   
 doce pata felina   
 que sopra o vento.    


 399