Brillo rubor   
 clamores de calafríos    
 os ollos redondos dos violíns   
 sen mirar ao horizonte.      
  
 follaxe ruxilante    
 neno medio á beira da auga   
 o glotón dos pantanos   
 muller galante   
 fragrâncias matinais   
 salpicaduras de escuma   
 neno de costas redondas   
 occipucio levantado en caparison  
 a pequena libélula cala   
 preto de rochas espidas   
 sorriso de anxo   
 de ollos de corza   
 alto transportado assegai   
 polo cantante   
 carpinteiro manchado de aceiro   
 coas garras envoltas 
 acendendo a flor dos soños   
 recortes   
 sobre os ombreiros do amencer   
 para que viva o tambor   
 de amor    
 cara atrás dende o ceo   
 esforzo pusilánime   
 para contemplar   
 a nada dun canto divino   
 esforzo pusilánime   
 por criar esencias puras   
 deita a pel quente   
 nestes tempos de caza bárbara   
 todas as estrelas abaixo   
 dobrar   
 sen borrar   
 a marca sanguenta dos dentes   
 na sangría   
 conxelación da voz   
 margarida fina   
 a nivel dos instintos   
 ofertas   
 unha xoia tan vermella   
 diante da porta das amazonas   
 criado no serrallo   
 caravana de sal   
 cardando cos seus cabelos ríxidos   
 o refluxo o refluxo   
 balance incandescente   
 baixo o dosel picante   
 dun día laborable
 ao romance promulgado   
 sen tremer   
 flor de magnolia.  
  
 Icona morada   
 escapar da mirada do invisible   
 foi recomendado  
 para manexar o ferro quente.      
  
  
 819