A cebra da montaña

Cheo de raias
No visor
Para que a montaña quede fermosa
Dos seus estratos xeolóxicos
Doblado pola erosión.      
 
Non sei se ralla a conciencia
Pero eu experimento
Árbores en arquivo único
Ao longo das repisas do muro
Como as ondas xeadas dun mar antigo.
 
Conquista os teus desexos
É deixar podrecer a froita desexada
Despois cómeo
E descubrir a través dos intestinos envorcados
Expectoración de bacterias malas.
 
Dedo levantado
A dona suxeriu baixala
Sabia proposta antes da indemnización
Para recibir as cinzas na cabeza
Do santo sufí subiu ao paraíso.
 
Azul coma o ceo
Azul como a perna que devora sangue
Azul coma o taco de billar
Azul como azul de Prusia
Azul coma o mozo soldado.
 
Ver a rocha espida
E toma a decisión de vivir nunha zona plana
Onde a alma se afasta do apego
Chegará ao reflexo da nube
No espello deformado dun rostro.
 
1342

Deixe unha resposta

O teu enderezo de correo electrónico non será publicado. Os campos obrigatorios están marcados *

Este sitio usa Akismet para reducir o spam. Aprende como se procesan os datos dos teus comentarios.