Baixara do seu poleiro fraco e escaravello para facer un gran ruído sobre táboas metálicas que parecía unha badalada rosa enumerando as horas rápido feito ben feito cuestión de darlle sede necesidade de subir ao escenario.
O flamenco durou tanto só claqué e castañuelas esgazar o seu coñecemento magnético a ofertas metonímicas à cru et à dia ollos das mulleres ordenou consentir á furia oculis fóra das súas órbitas sen que a besta pareza aburrida.
Durante ese tempo colleitamos o gran á luz dos fachos rascando cos seus trémolos os lofts de traballo coas tolvas depositadas sen o puñal berrando non satisface ao poeta tacaño que a asignación ás fronteiras feita sensible á misericordia do vento.
