Aínda era necesario
 morder a sela da avutarda
 oh precioso rebelde
 que o dente se move
 paso oco entre as pantallas
 infracción de abandono
 a musa achegouse
 entre a pedra e a luz
 que non tomara por un candelabro
 baixo o ceo estrelado
 pensamentos nocturnos
 un a dous
 dun xeito tan inquebrantable
 só un chisco de sal
 na cola do rato verde
 faría un monicreque
 domesticando o precioso tesouro
 cultivar conscientemente
 fóra da inmobilidade petrificada
 de calquera reflexión
 gaiola de vidro podado
 do corazón do furacán
 mans con luvas de coiro
 en inversión da dirección da nosa mirada
 que feitizos de cristal de roca
 historia de acomodación
 a linguaxe da serpe
 ao da terra profunda.
  
  
 795