reloxo alto   
 savia subida,   
 nas lousas o paseo   
 romper o alento da besta.     
 
 Reúnense os irmáns   
 baixo as súas capuchas caseiras   
 preto do baptisterio,   
 refuxio dos crismos.      

 Aprovisionamento, as almas aletean   
 entre os piares da nave   
 abellas zumbando no solpor   
 a noite logo do silencio presenta.     
 
 Os antepasados ​​serán honrados   
 pan partido   
 sobre as lousas propiciatorias   
 mundos suspirantes.      

 No chan   
 luz viva   
 concedido aos dos demais   
 ela queda alí cando non queda nada.   

   
413