Αρχεία κατηγοριών: Ετος 2021

Adonis printanier

Adonis printanier   
à la pointe du Palastre   
attend pleine lune pour tenir rang.      
 
Se reflète l'astre   
dans le pierrier des retrouvailles   
en joyeuse livrée comme il se doit.      
 
De ses grosses pattes dans l'herbe mouillée   
le Patou de sa voix liturgique   
outrage le rire des amants.      
 
Repliant ses ailes de libellule   
le bâton d'encens entre ses dents   
elle pose l'auréole sur l'épaule du géant.      
 
Sorcière comme une ombre
elle a caressé son ventre
aux broderies de pierres vouées.
 
Mesurons de la gagne à la perte   
les jours et les peines   
aux arbres dédiés par la chèvre des neiges.      
 
Et si le mufle baveux   
du Cerf de Valserine   
fait sienne les humeurs de la ville   
montons d'une clarine   
le son des chants d'autrefois   
pour chariots mis en cercle   
faire vibrer la montagne   
d'un boulgi-boulga de danses de Savoie.      
 
 
843

Les adoux

Des loges du théâtre   
à plonger le regard vers le parterre   
les mouches volent vers les vestiaires.      
 
Les passereaux dans la haie   
bruissent et pépient   
pour nous dire bonjour.      
 
La brume monte de la vallée   
les arbres frissonnent   
les esprits s'éveillent.      
 
Trop tôt !   
les couvertures remontent sous le nez du dormeur   
pour peu que le plein jour vienne.      
 
S'effilochent les rêves   
juste avant de s'effacer   
dans une dernière saveur.       
 
Menons   
par la menine   
les enfants de demain   
vers la crique du torrent   
en bas de chez nous   
là où le Drac opère son retournement   
une protection prospère   
dans les adoux doux d'un gouli-gouli d'amour.      
 
842

οξιές και λεύκες

Το Roc φωτίζει το δάσος της οξιάς
τόσο μεγάλα σπασίματα
που γλιστράει γλώσσες και γευστικούς κάλυκες
με μια πικάντικη φαρέτρα.      
 
Ο άνεμος μαίνεται
από τη ρευστότητα των στριφωμάτων του
οβελιαία ομιλία
χορευτές της αυγής.      
 
Κομψή Τριλογία
η άφιξη των Δρυιδών
από το πέρασμα των βρυσών
σε φορέματα σε στολισμένα χρώματα.      
 
Δεν υπάρχει σταθερό βλέμμα
στο θρόισμα του υλικού
φύλλωμα λεύκας
από αυτό της σιωπής.      
 
μπλε χέρια
στο λευκό σου στήθος
στις μάταιες τάσεις προς την ισοπέδωση
δεν προμηνύει καλό
παρά η εύπλαστη ανάδευση ψυχών και εποχών
Πορεία σε ρυθμό σύντροφε
αυτής της καλοσυνάτης ορμής
που θα ζευγαρώσουμε.      
 
 
841

Ο επικοινωνιολόγος

Αφήστε το σημάδι σας στον κόσμο
σχηματίζοντας τα σύννεφα το βράδυ
με τα δύο χέρια εξαφανισμένης παρουσίας
προσγειώνοντας στην απειλητική καταιγίδα.      
 
Ερχόμενος στο μονοπάτι
έχουμε ηρεμήσει τις ονειροπολήσεις
να φάει τη φωτιά του παράλογου
λυγίστε την πλάτη σας μπροστά στην ελπίδα.      
 
Τον οποίο αγκαλιάζει ο ψίθυρος των χαμηλών ?   
Του οποίου η ζωή για ένα κομμάτι ψωμί ?   
Ποιανού είναι η αστραφτερή παγωνιά της επιβίβασης ?   
ήρθε η ώρα να μείνετε ήσυχοι στο βουνό.      
 
Η ύπαρξη δεν είναι πλέον κατάλληλη
σε αυτούς τους καιρούς της ξηρής σελήνης
κοντά σε ανέσεις
που η φλυαρία των σκιών τρομάζει.      
 
Να υποφέρεις από το κεφάλι
γόνατα και νεφρά
κάνε τη μέρα πιο γεμάτη
στην επιστροφή των κυμάτων του παρελθόντος
στο μελωδικό σπρώξιμο
ψίθυροι του γαλάζιου
να συλλογιστώ τη μέση του ουρανού
σαν να εμφανιζόταν.      
 
 
840

Τα πεισματάρα παιδιά

Στο Fireside
ο κοκκινομάλλης βάρδος
άρχισε να τραγουδάει
την ιστορία των επίμονων παιδιών.            
 
Ils étaient jeunes   
et finirent ligotés et morts   
par noyade sous le pont de Nantes   
à leur arrivée dans la vie.      
 
Depuis, l'aube s'est levée maintes fois   
et nous avons été jetés de par le vaste monde   
pour voir s'entre-tuer les amants de la veille   
au coutelas vous dis-je et sans baisser les yeux.      
 
Niché dans l'anfractuosité du mur   
un chien s'est étiré baillant fort  
et sa gueule ensanglantée   
laissait paraître deux glandes inamicales.       
 
Sagesse vernissée   
au nez en trompette   
le masque sanitaire   
arraisonne la croix et la bannière.      
 
Des bougies sur le rebord de la fenêtre   
marquent le retour de l'esprit   
passe-murailles des mots pour se dire.
   
Nous ramassâmes les âmes   
à pleines brassées   
sans rebrousser chemin        
en picorant les grains dorés     
des poules d'alentour 
caquetant de plaisir.      
 
 
839

Le torrent farouche

 

 Le torrent farouche
 d'une trace bruissante et continue
 masque l'immobilité des sommets
 ceints de sapins silencieux.
  
 Du tranchant de la main
 les crêtes et vallons
 inspirent expirent d'un vert naissant
 le cœur épicéa de la transparence.
  
 Entre la gentiane et le lys martagon 
 la marmotte enfume 
 de son coulis de petits cris 
 la gerbe des herbes fraîches.
  
 Pieds paquets et repas assumé
 nous arrosons de vins de Loire et de bons mots
 le roulé-boulé des galets du Drac
 sous le choc des boules de pétanque.
  
 La rosée
 perles de lumière offertes aux feuilles franches
 déploie sa respiration irisée
 d'un rai de grâce germinatif.
   
 En sa munificence consacrée
 dans la mangeoire des étreintes
 au cul des marmites de fonte noire
 culbutées dans l'âtre des merveilles
 par les génies du miroir
 la guirlande des éclats de voix
 œuvre en catimini
 à l'établissement du Sans-souci.
   
  
  
 838
  
   

Εδώ και εκεί

 

      Εδώ και εκεί   
 l'auriez-vous vu   
 le furet du bois joli   
 l'homme à la parure gris-souris.      
  
 Par-ci par -là   
 comme de bien entendu   
 un jour de bourgeons verts   
 ils ont trouvé le paradis.      
  
 Εδώ και εκεί   
 Σαν να μην έγινε τίποτα   
 se sont embarqués en justice   
 sur le canapé des principes.      
  
 Εδώ και εκεί   
 en retour de baguenaude   
 les rires de sunnamite   
 ont occis le qu'en dira-t-on.      
  
 Αφρός καλών ημερών   
 στο καρναβάλι των αποστράτων   
 τσακίστηκαν στο μονοπάτι των ευωδιαστών βοτάνων   
 να σπρώχνουν μπροστά τους το κάρο των προσφορών   
 βασιλιάδες και βασίλισσες   
 αυτά τα φουρνάκια με τις γκάιντες γκαγιάρντ   
 όταν έξω έκανε κρύο   
 να σχίσει πέτρα στο λιβάδι του Λακόμπ.      
  
  
 836
   

Μεταξύ σκύλου και λύκου

Μεταξύ σκύλου και λύκου
με διακριτικό κερί
δώσε ενα χεράκι
προς αυτό το λεπτό πέπλο.
 
Μεταξύ σκύλου και λύκου
στο φως των αγγέλων
κινείται εκεί
στην Εκκλησία της Φύσης.
 
Μεταξύ σκύλου και λύκου
χωρίς να χρειάζεται να μιλήσω
γλείψε τον αντίχειρά του
σαν καρότο τον Μάιο.
 
Μεταξύ σκύλου και λύκου
η απόδραση δεν είναι χωρίς τραυματισμό
μόνο λίγο βάλσαμο
στην καρδιά στα σημάδια της.
 
Σε αυτό το ημίφως
στο φλοιό έρχεται η ώρα
ανεβείτε τις γκάφες και τις τζερεμάδες
του χτες τα γλυκά μου περασμένα βράδια
να ταξινομήσετε τα καλά μέρη
μιας ζωής που οδήγησε
να βουρκώνει και να πετάει στα ύψη
στη χοντρή χαίτη των σύννεφων.
 
 
836

Ο αιώνιος εραστής

 

 Λύστε τη δυσφημία   
 να πάει να αξίζει το νερό   
 το παράπονο και ο καλός λόγος   
 που οξύνει το βλέμμα.      
  
 Το να φεύγεις είναι μια περίεργη ανάμνηση   
 σε αυτό το μέρος που σκάει η καταιγίδα   
 ανοίγουν οι κοιλιές των βυζιών   
 κάτω από το σιμιτάρι του φτερού τάγματος.      
  
 Μην κρατιέστε άλλο   
 στην πλαγιά των δακρύων   
 σκόπιμα να μολυνθεί   
 Λατρεύω το σφρίγος των αβέρων.      
  
 Χίλιες λέξεις δεν μπορούν να κάνουν τίποτα   
 σε αυτό το κρεμαστό κεφάλι κάτω από το τικ   
 ο φόβος κυριεύει τα μάτια μας   
 χωρίς η κρίση να είναι ειλικρινής.      
  
 Περπατήστε κατά μήκος των ακτών   
 φέρνουν το αεράκι στην αυτοδιάθεση   
 και όταν περάσει ένα πέταγμα θαλάσσιων χήνων   
 η φωνή της αβύσσου φυσάει 
 κωφή φωνή για ακραία ψέματα   
 πιάσε το αστέρι   
 στο μέτωπο των συνομιλιών    
 του αιώνιου εραστή.      
  
  
 835  

 
 
 

Απέναντι από τον Ρήνο

 
 
 Απέναντι από τον Ρήνο   
 υπάρχει το δικό μου   
 η μελωδική συγχορδία   
 περιπλάνηση και τόπος.      
  
 Πάνω από το κράσπεδο   
 Δάγκωσα τις καρδιές των σαλαμάνδρων   
 σαν τραγανά lingonberries   
 ανακαλύψεις κάτω από τις στάχτες.      
  
 Σε ανάμνηση ότι ήμουν   
 η αμφιβολία είναι καθ' οδόν   
 των προηγούμενων αποδράσεων του   
 η σκιά της μοίρας αιωρείται.      
  
 ψύλλος στο αυτί   
 τρίχες στο πηγούνι   
 λαχταριστά θαύματα   
 δεν είχε πάρει ακόμα όνομα.      
  
 Ας μην κατηγορούμε άλλο   
 αυτοί οι άντρες με κουρασμένους γόνους
 ας είμαστε στο παράθυρο   
 να μαζέψει την ανάσα των πουλμποτ    
 μιας γλυκόξινης λειχήνας   
 εκπνέοντας να κάνω λάθος   
 σαν τον ήχο από σιδερωμένα παπούτσια   
 βγάλε το μάτι του επιδρομέα.      
  
  
 834