Αφήστε το σημάδι σας στον κόσμο
σχηματίζοντας τα σύννεφα το βράδυ
με τα δύο χέρια εξαφανισμένης παρουσίας
προσγειώνοντας στην απειλητική καταιγίδα.      
 
Ερχόμενος στο μονοπάτι
έχουμε ηρεμήσει τις ονειροπολήσεις
να φάει τη φωτιά του παράλογου
λυγίστε την πλάτη σας μπροστά στην ελπίδα.      
 
Τον οποίο αγκαλιάζει ο ψίθυρος των χαμηλών ?   
Του οποίου η ζωή για ένα κομμάτι ψωμί ?   
Ποιανού είναι η αστραφτερή παγωνιά της επιβίβασης ?   
ήρθε η ώρα να μείνετε ήσυχοι στο βουνό.      
 
Η ύπαρξη δεν είναι πλέον κατάλληλη
σε αυτούς τους καιρούς της ξηρής σελήνης
κοντά σε ανέσεις
που η φλυαρία των σκιών τρομάζει.      
 
Να υποφέρεις από το κεφάλι
γόνατα και νεφρά
κάνε τη μέρα πιο γεμάτη
στην επιστροφή των κυμάτων του παρελθόντος
στο μελωδικό σπρώξιμο
ψίθυροι του γαλάζιου
να συλλογιστώ τη μέση του ουρανού
σαν να εμφανιζόταν.      
 
 
840